Obraz nasycony wyrazistymi emocjami i postaciami. Kino niezależne wysokiego formatu. Brudnoprzemysłowe nadmorskie peryferia wyspy Hokkaido jako tło dla intymnego, kameralnego dramatu kilku postaci. Szukający zapomnienia od wstrząsających przeżyć z przeszłości robotnik z kamieniołomów. Młoda kobieta zmuszona do życia za uroki swojego ciała i jej zagubiony życiowo brat uciekający od rzeczywistości do salonów pachinko. Trwający w dziwnym związku rodzice. Niejasne ale zakłamane powodzenie życiowe właściciela szkółki roślin. Patologia ludzi, przedmieść i kraju.

Gorzkie spojrzenie na Japonię, w której nie widać wysoko rozwiniętej kultury i gospodarki świata a bardziej obraz kraju biernie dryfującego w nieznane. Tym mocniej można zatem odczuć jak Tatsuo i Chinatsu, najpierw nieufnie, potem z ostrożną ufnością walczą lub wierzą w możliwość ułożenia sobie spokojnego świata. Za jakąś cenę, może nie od razu ale kiedyś.. jakoś..

Bardzo dobre dzieło Mipo Oh.

.....................
Film obejrzałem na 9. Festiwalu Filmowym Pięć Smaków (XI.2015, Warszawa)