Wczoraj dałem sobie jeszcze jedną szansę i spróbowałem ponownie obejrzeć ten film. Był jeszcze gorszy niż wtedy, gdy oglądałem go po raz pierwszy. BOŻE, TEN FILM JEST OKROPNY! Ktoś kiedyś dobrze powiedział - to autoparodia Carpentera, bo inaczej tego nazwać nie można. Każda scena jest dziwaczna. A jak już zobaczyłem Snake'a, który z przestrzeloną noga serfował na desce surfingowej i jeszcze wskoczył na tamten samochód to już padłem na bok. Z kolei przez pierwsze 30 minut filmu miałem wrażenie, że to film telewizyjny albo DTV (direct to video), a tymczasem był to FILM KINOWY! :O No nie mogę, nie mogę! Jak można tak spieprzyć legendę Snake'a Pliskena? Część pierwsza jest kultowa i naprawdę wciągająca (ostatnio ponownie oglądałem), ale "Ucieczka z Los Angeles" to wielkie nieporozumienie. Poza tym kiepska muzyka. Gdyby dali tę kultową i porypaną (w pozytywnym sensie) muzykę z "Ucieczki z Nowego Jorku" to może jeszcze coś by było z tego filmu...

Chyba Ciebie rozumiem, bywam takim samym masochistą, który chciałby żeby to jednak była nieprawda, iż ten film to lipa. Żeby był chociaż tylko trochę gorszy od N.Y... A tu niestety - dajemy kolejną szansę i jest tylko gorzej :] Myślę, że lepiej wracać po sto razy do jedynki. No chyba, że wtajemniczonych znajomych namówisz na komediowy seans L.A. i wtedy "VOIL.A.!", haha. ;)

Przeraża,że w latach 90.robi się taki gniot pod względem efektów oraz fabuły.Zło i dno.