Producentem filmu jest konserwatywna stacja telewizyjna Daily Wire, którą wszyscy najbardziej kojarzą z postacią Bena Shapiro. Ten prawicowy komentator wsławił się głównie krytyką osób transseksualnych, aborcji i tym, że "masakruje lewaków" podczas debat. To do niego należy słynny na prawicy slogan: "Fakty nie dbają o twoje uczucia".

Mogłoby się wydawać, że jak ktoś taki zrobi film, pełen on będzie politycznych aluzji, bądź otwarcie promował konserwatywne wartości. Na szczęście nic takiego się jednak nie wydarzyło.

"Run Hide Fight" to po prostu sprawnie nakręcony thriller. Solidne 7/10. Aktorstwo nie porywa, ale nie można się do niczego przyczepić. Prosta, choć trzymająca w napięciu fabuła, gdzie główna bohaterka samotnie stawia czoło zagrożeniu. Oczywiście policja zamiast pomagać, tylko przeszkadza w ujęciu napastników... raz nawet aresztowali nie tę osobę, co trzeba, pozwalając prawdziwemu przestępcy uciec. Generalnie film jest mocno anty-policyjny i jeśli płynie z niego jakieś przesłanie, to takie że w sytuacji zagrożenia jesteś zdany na siebie, bo policja potrafi tylko wystawiać mandaty :)

Film w sumie bardziej lewicowy niż prawicowy, zwłaszcza że główną bohaterką jest silna kobieta, co wpisuje się w najnowsze trendy, a jej pomocnicy to dziewczyna z nadwagą i szkolny nerd (Afroamerykanin). Czarne charaktery to oczywiście biali mężczyźni z karabinami.

Przy postaciach tych złych warto się na chwilę zatrzymać, bo drugą rzeczą, którą krytykuje ten film jest populizm. Przywódca bandy, która napadła na szkołę, to pragnący rozgłosu narcyz, który mami swoich towarzyszy obietnicami. Na przykład chłopakowi, który był dręczony w szkole obiecał zemstę na prześladowcach i sprawiedliwość. Oczywiście żadnej z obietnic nie ma zamiaru dotrzymać i bez żalu poświęca tych, którzy nie są mu już potrzebni. Film nie podaje jego motywów działania (poza rozgłosem), skupiając się tylko na okrucieństwie, jakie popełnia. 

Film jest bardzo brutalny. Ale nie w stylu filmów klasy B, gdzie krew leje się hektolitrami, a my ryczymy ze śmiechu na widok kolejnych eksplodujących ciał. Tutaj śmierć wygląda bardzo realistycznie, do tego trup ściele się gęsto, a giną w większości dzieci. To wystarczy, by wywołać szok u przeciętnego widza. Nawet ja przeżyłem lekki szok, a przecież "Teksańską masakrę" znam prawie na pamięć...