Popieram w 100%

Mimo że film oglądałam dawno to faktycznie "marsz" zapada w pamięć!

no masz racje ewentualnie scena w której Todd rozwala łeb łopatą temu żulowi :D

Od dawna miałem ochotę obejrzeć ten film i stwierdzam, że naprawdę było warto.

I dla tych scen naciągana 8/10, myślałem że więcej będzie schizmy od tych historii u tego dzieciaka ale film poszedł w zupełnie innym kierunku, a szkoda.

Mnie wtedy najbardziej przeszły ciarki, ale nie był to strach, lecz smutek. Niemalże rozpłakałam się przy tej scenie...
Pokazane było tam piętno jakie odciska nazistowska ideologia. Tak "wyprane" mózgi nie są zdolne do powrotu do stanu sprzed ich "wytresowania". Pan Dussander podczas mieszkania w swoim nowym kraju, czyli USA przystosował się do środowiska, stał się spokojnym, starszym człowiekiem. Jednak wystarczył taki inteligentny chłopak jak Todd i wszystko w nim odżyło. Reakcje dawnego nazisty np. na pytanie co czuł, gdy tamci ludzie ginęli w komorach gazowych pokazuje, że jednak sumienie nie zostało w nim całkowicie zabite i miał poczucie winy. Mimo, że nic nie usprawiedliwi jego czynu to strasznie nie podobało. Może ten chłopak nie nauczył się mimo wszystko szanować ludzi w podeszłym wieku. Miał on taką pewność siebie jakby był ponad wszystko i wszystkimi. Niezbyt łaskawie obszedł się również z tym doradcą.

*nie podobało mi się zachowanie Todd'a w stosunku do niego.

McKellen w ogóle coś ma do wątków nazistowskich - patrz chociażby Magneto. Chyba te urodziny w 39 zrobiły swoje. Nazistowski Ryszard III, Magneto, Hitler, Dussander...
Chociaż trzeba przyznać, że zagrał po obu stronach, i ofiarę (Magneto), i kata (Dussander).

Coś Ci się srogo potentegowało. Magneto owszem obóz, ale tam był po tej drugiej stronie ogrodzenia.

ty się może naucz czytać, bo wyraźnie napisał, że Magneto był ofiarą

Wpychanie kota do piekarnika też zapada w pamięć.