Słyszałem to hasło :) Kto jest autorem?

Filmu wprawdzie nie widziałem, ale wierzę, że taki właśnie jest, bo pan Zarzycki miał talent do robienia właśnie takich propagandowych tworów. To, co zrobił np. z "Robinsonem warszawskim" woła o pomstę do nieba.

Autor niestety nieznany, napisał to na jakimś plakacie i tak się rozniosło na całą Polskę :)

Trochę kiedyś o tym czytałam, ale samego filmu nie byłam w stanie obejrzeć. Pamiętam, że wyłączyłam gdzieś jakoś na samym początku. Ale teraz to nadrobię.

Gwoli ścisłości Robinson warszawski został praktycznie Zarzyckiemu odebrany przez cenzurę, zaś sam reżyser starał się ratować co tylko się dało. Wspomina o tym m.in. Stanisław Różewicz w swoich wspomnieniach pt. Było, minęło... w kuchni i na salonach X muzy.

Pozwolę sobie jednak skorygować drobiazg - ku nauce historii. w dniach 17-20 listopada 1949 roku w Wiśle odbył się zjazd filmowców, który uczynił socrealizm oficjalną - i w praktyce jedyną - estetyką w polskim kinie. Właściwie do śmierci Stalina nie powstawały inne filmy, a teza, ze filmy z tamtych lat "te oczywiste propagandowe treści próbuje jakoś równoważyć, albo przemycać jednak trochę prawdy" jest absolutnie fałszywa. Osobiście nie znam takiego filmu z tamtych lat. Właściwie dopiero "Celuloza" Kawalerowicza i "Pokolenie" Wajdy trochę poluzowały polskie kino (i - co wiemy dzis - dały mu ożywczą siłę na wiele następnych lat). Owszem: uczta się historii, a gdy mówita o polskim (choć - nie tylko, bo dotyczy to wszystkich kinematografii krajów socjalistycznych) tamtych lat, to warto się dowiedzieć czegoś o socrealizmie (jeśli nie było o tym w szkole).

Masz rację. Jeśli mnie pamięć nie myli, pisząc ten komentarz myślałam o filmie "Spotkanie ze szpiegiem", a to już 1964 rok.

Szkoda, że nikt nie pisze o tym, że film można oglądać jako zwyczajny thriller/film akcji. Mnie trudno jest oceniać warstwę propagandową, ale w warstwie czysto kinematograficznej to film ma między innymi bardzo dobre zdjęcia kręcone na statkach w czasie sztormu. No i jest przyzwoity wątek dramatyczno-kryminalny.

Na pewno zgodzę się ze stwierdzeniem o traktowaniu tego filmu jako"źródło historyczne". Sam nie mogę obiektywnie oceniać, ale przekazuję opinię osób, które ten okres i tamto morze pamiętają z własnego doświadczenia.

nie trawię gnojkow oślepionych pisowską pseudohistorią, głoszących te androny jako prawde objawioną.