Fakt, że do filmu zachęciło mnie to, że bohater cierpi na seksoholizm, pewnie jakoś o mnie i mojej opinii świadczy. No ale jakoś historię trzeba sprzedać, nie? :)

W odróżnieniu od wielu innych filmów w których to bohaterowie chodzą na terapię, wspierają się i jest pięknie, film ten wydaje się niepokorny. I to nie tyle w sprawie ilości scen seksu (tak, w tej kwestii się zawiodłem ;)), co w kwestii charakteru głównego bohatera i jego relacji z bliskimi i ze światem. Dzięki temu fabuła pomimo twardego stąpania po ziemi jest niezwykle absurdalna. Dość powiedzieć, że w pewnym momencie bohater zaczyna wierzyć, że jest reinkarnacją Jezusa.

Fabularnie wszystko to wygląda na jakiś przedziwny bzdet mieszający religię, seks i relacje rodzinne w jednym worku. Jednak koniec końców w tym bzdecie jest kilka inspirujących tekstów. Może nie jest to specjalnie odkrywcze, ale zostało to tutaj podane w taki sposób, że ciężko o tym zapomnieć. Zwłaszcza dosyć niepoprawny finał oraz rozmowa z Cherrie w kuchni mogą do kogoś trafić. O ile oczywiście będzie chciał w czymś takim czegokolwiek szukać.
2/5