Zakończenia otwarte są dużą zaletą filmów, myślę.

Trudno powiedzieć, co zrobi bohater. Faktem jest natomiast, że Ulhzan liczy na jego powrót, zostawiając mu konia.

To był właśnie happy end :) znalazł swój skarb. Szukał lekarstwa na uleczenie swojej zranionej duszy. Ostatnia scena, kiedy Ulzhan nie stara się go nawet przekonać do powrotu, tylko zostawia go na górze pokazuje że przede wszystkim Ulzhan nie jest egoistką, rozumie i szanuje. I kocha (gdy wraca by go objąć. Ale to za mało. Scena z białym koniem? Bezcenne :)
Jeżeli miałaby byc druga część, to byłaby to jedna wielka pomyłka.

Druga część?! Co Ci w ogóle do głowy przyszło?! Moim zdaniem główny bohater jednak został w górach i zginął w śniegu...

W otwartym zakończeniu fajne jest to, że każdy sam dopowiada sobie resztę. Ja widzę to tak, że tam w górach umarła jego przeszłość(włożenie zdjęcia pod kamień) a nie ciało. Ten moment, kiedy leżąc z płaczem przekręcił głowę do boku to znak, że podczas podróży w trakcie której miał się upewnić, że chce umierać zrozumiał, że może warto i stąd ten lament bo plan mu się zawalił:D

Tylko czemu przy okazji skazał na śmierć to biedne zwierzę?

Głębokie jak reklama marsa...

Też przyszło mi do głowy to skojarzenie :).

Swietny film, tez nie lubie happy endów, chociaz niektore filmy sa po prostu na nie skazane :) i tak ma byc.. a ten... aj, ciezko mi sie go na poczatku ogladalo, chcialam uciec z kina z powodu 'ciezkiego' klimatu ktory akurat dzialal mi dosc intensywnie na psychike... obejrzalam jednak i wyszlam z seansu pod wrazeniem. Odpowiadajac na pytanie - mysle, ze widok konia ktory tam stal i czekal na Francuza mogł być swoista szansa, mozliwoscia, opcja na powrót... i mysle, ze zszedl w dół, skorzystal z tej szansy i pojechal za Ulzhan.