Oglądając czułem, ze to materiał na dobrą sztukę i faktycznie film oparty jest na jej podstawie. Ma to swoje zalety, bo dialogi są faktycznie ciekawe, pokazują inne spojrzenie na wydaje się jednoznaczny, jeśli patrzymy z boku temat, ale też nie do końca działa to na poziomie filmowym moim zdaniem, więc ostatecznie miałem mieszane odczucia. Po obejrzeniu chciałem również sprawdzić kto podpisuje muzykę i ... nie byłem zaskoczony, bo jak dotąd wszystko od Kurzela mi się podobało. Tutaj również jest bardzo osobliwie, zupełnie poza standardem dla takiego kina, co jest plusem na pewno.

Film przedstawia historię, która posiada drugie dno. W pierwszym momencie wydaje się, że chodzi o kolejny przypadek pedofilii której jestem wrogiem. Czy to wszystko? W moim odczuciu nie. Obraz co ważne nie posiada zbędnych scen. Obie role zostały znakomicie odegrane. Konsekwencje traumy u dziewczyny, jej gniew, nienawiść, a jedoncześnie delikatnie zarysowane w tle pragnienie oddania, które mimo upływu czasu gdzieś tam w duszy jeszcze się tli. Bezradność u mężczyzny, który nie potrafił nad sobą zapanować i później po latach, kiedy odpokutował swój postępek jest tak samo zagubiony, bezradny, ale jednocześnie szczery. W najmieszym stopniu nie usprawiedliwiam gościa. Film oceniam bardzo wysoko. Dla mnie osobiscie przebija Lolitę, która mi się w ogóle nie podobała. Mocne 8 pkt. na 10.