W zasadzie trudno coś o tym filmie powiedzieć. Nie dlatego że nie mam nic do powiedzenia, ale dlatego że chcąc coś o nim powiedzieć musiałbym za wiele zdradzić z historii. Najlepiej oglądać ten film nic o nim nie wiedząc. Wtedy można całkowicie poddać się opowieści, dać się uwieźć reżyserowi i w rezultacie złapać w pułapkę. Ponieważ film ten nie jest tym, czym się wydaje. Reżyser opowiada jedną historię, tak naprawdę opowiadając o czymś innym. Wszystko to zostaje wymieszane, zniekształcone przez klaustrofobiczną atmosferę potęgującą poczucie szaleństwa, osamotnienia.
"Urbania" to całkiem interesujący film, zaskakujący, "klimatyczny". Jedyny "ale" mam co do głównego bohatera. Jego wspomnienia dotyczące zakończonej wielkiej miłości z Chrisem są ckliwe aż do bólu, ma się wrażenie, że dla niego miłość to kalectwo, że partnerem trzeba się opiekować jak jakimś inwalidą. Może tak jest, jednak mnie te smęcenia trochę irytowały (jednak są one bardzo na miejscu biorąc pod uwagę całość).