Karalina wyjechała z Białorusi, podobnie jak przytłaczająca większość koleżanek i kolegów ze szkoły muzycznej. Los młodej białoruskiej inteligencji reżyser ukazał w formie studium nostalgii - tęsknoty za rodziną, przyjaciółmi i dzieciństwem przywołanym w sielankowych barwach. W państwowej telewizji prezydent Łukaszenka zapewnia, że absolwentów białoruskich szkół niechybnie czeka świetlana przyszłość, jednak obraz prowincji zdaje się przeczyć tej optymistycznej diagnozie. Jedyny powiew otuchy przynosi ciężarówka z żywnością, zapałkami i wódką.