Bardzo dziękuję za film, mam 45 lat...nie wiem co napisać więcej.

Zgadzam się, film najgłębiej odczytają nastolatki.Dostrzegam w nim sens przekazu, doceniam zamysł. Wkraczające w życie młodzi, gdzie pojawiają się niepewności i problemy, mogą odnaleźć w nim siebie. Wiele dzieciaków zmaga się z problemami, czują się odtrąceni, popadają depresję, co nierzadko prowadzi do samobójstwa. Dzieło dokładnie odzwierciedla ten stan, ukazuje nieodwracalne konsekwencje podjętych decyzji. Można się przyczepiać do niektórych scen, czy zbyt przerysowanych, czy wręcz kiczowatych. Sądzę, że ten pomysł doskonale się sprawdza u nastoletnich odbiorców. Komiksowe obrazy, zakapturzone oryginały na deskorolkach, dziwny, niezrozumiały świat.
Jednak całość układa się w dobrą historię, która może pomóc młodym ludziom odnaleźć, a może raczej sprowokować, zmotywować do szukania w sobie siły.

Tak to prawda, że zwykle to nastolatkowie mają takie problemy i ten film będzie prawdo podobnie im się podobał. Ale myślę, że głównym odbiorcom tego nie jest określona grupa wiekowa, a raczej osoby, które w jakikolwiek sposób myślały o śmierci, znają kogoś z tymi problemami, interesują się nimi i dostrzegają w nim odzwierciedlenie albo siebie, albo na prawdę ogromnego problemu jaki dotyka wielu ludzi. Bo myślę, że wielka grupa ludzi czuje się w jakimś stopniu inna, może nie aż takim jak na filmie, nie aż tak zagubionym. Ale z tego co widzę i czytam, to prawdą jest iż ludzie bardzo często na pokaz udają szczęśliwych, a w głębi duszy cierpią. Nie każdy jedna jest w stanie ukrywać to w nieskończoność i stąd rodzą się problemy, czasem jest to samobójstwo, a czasem ,,popularny" w dzisiejszym świecie alkoholizm...