Ten film to spotkanie z wybitnymi absolwentami i osobistościami szkoły teatralnej w Krakowie, którzy opowiedzą  z jakimi nadziejami do niej przychodzili, co od szkoły "dostali", a o co się "rozbili",  jak ich to miejsce kształtowało, zmieniło.
Jak wyglądały kiedyś egzaminy wstępne? Dlaczego Mikołaj Grabowski został wówczas głęboko zraniony? Kto musiał udawać grubą czarnoskórą niańkę śpiewająca bluesa, a komu kazano kląć?
Dowiemy się co młody student szkoły teatralnej musi poświęci żeby zostać aktorem i dlaczego jest dużo więcej wygodniejszych zawodów.
Magdalena Cielecka wspomni swoje próby teatralne w garnku na głowie, ale też łzy i momenty przełamywania się. Grzegorz Jarzyna nazwie PWST kotłem, z którego człowiek wychodzi tak silnie uzbrojony ideologicznie. Krystian Lupa udowodni, że szkoła jest warsztatem pierwszych kroków, Michał Zadara wyjaśni czym jest brak "szkoły krakowskiej", Jerzy Stuhr, Dorota Segda i Jerzy Trela wyłożą swoją definicję aktorstwa, a Jan Peszek, Anna Radwan i Dawid Ogrodnik pokażą swoje unikatowe i zaskakujące  metody pracy ze studentami.
O swoich oczekiwaniach, autorytetach, ale tez lękach opowiedzą także Ci, którzy swoją przygodę z teatrem dopiero zaczynają.
Kamera przez długi czas towarzyszy studentom pierwszych lat w zdobywaniu rzemiosła. W filmie zobaczymy ich pasję, ale też trud i wysiłek, niezbędne w żmudnym szkoleniu zawodu. Zajęcia z impostacji, pracy nad rolą aktora, piosenki, podstaw tańca, to pełne wysiłku fizycznego i emocjonalnego zadania, które złożą się na "ćwiczenia z bycia aktorem". To magiczne miejsce, które jak w soczewce skupia w sobie emocje, nadzieje, wyobrażenia, talent i niezwykłą wrażliwość. To tu przecież powstają definicje czym dla artystów jest teatr i sztuka w ogóle.