Ponieważ Wojna przyszła do nich odbyła się Bitwa o Dale w której miasto zostało zajęte a większość wojowników uciekło do Ereboru i też odbyło się oblężenie Ereboru w której zginął król Dale Brand oraz Król pod górą Dáin II Żelazna Stopa a bitwa rozpoczęła się 17 Marca a zakończyła się 20 Marca żołnierzy z Dale było 20,000 a krasnoludów z Ereboru 30,000 a Easterlingów było 200,000 a elfy miały swoją bitwę Bitwę o Mroczną Puszczę nawet sam Legolas w filmie mówi "Nie muszą wyjeżdżać na wojnę obawiam się że wojna już do nich przyszła" nawet masz informacje o tym w dodatkach w książce Władca Pierścieni Powrót Króla.

nie wiem czy w książce jest jak w filmie w sprawie elfów pod Helmowym Jarem - sprawdzę........

To sprawdź to mnie może poprawisz :)

nie było elfów tam -:)

szkoda że nie było

Sprawdź w takim razie jeszcze raz

"17 Marzec rok 3019
Bitwa o Dale. Śmierć króla Branda i króla Daina Żelaznej Stopy. Krasnoludowie i ludzie chronią się w Ereborze, który jest oblegany przez wroga."

Po zniszczeniu Pierścienia nieprzyjaciel zostaje wypędzony 27 marca.

Co do elfów pod Helmowym Jarem, te walczyły tylko w wersji filmowej. W książce miały swoje problemy zarówno w Lothlorien jak i w Mrocznej Puszczy gdzie zostały zaatakowane przez siły Saurona.

Dziękuję za wyjaśnienia! Nie wiedziałem, że wersja filmowa odbiega w takim stopniu od książki.

krotko mowiac krasnoludy wiginely ostatecznie a Gimli to chybna jeden z ostatnich nie ?

Krasnoludy nie wyginęły. Gimli jako pierwszy i jedyny krasnolud popłynął w 120 roku Czwartej Ery do Amanu razem z Legolasem tuż po śmierci Aragorna. Co prawda Gimli miał wtedy 260 lat ale daleko mu było do śmierci. Koniec Trzeciej Ery był zmierzchem elfów w Śródziemiu, jako ostatni na zachód odpłynął Elrond.

Elrond nie odpłynął ostatni. W Śródziemiu zostali jeszcze jego synowie, został Celeborn, został Legolas i przypuszczam że Thranduil i jego dwór także. Ostatni odpłynął Cirdan a przynajmniej tak powinno być. Cirdan miał zostać w Śródziemiu tak długo dopóki ostatni elf nie stanie na jego statku.

Popełniłem błąd nie uściślając o co mi chodziło, nie wszystkie elfy opuściły Śródziemie i nigdzie nie mówie że tak było.Odpłynęli Noldorowie przez co właśnie nastąpił zmierzch elfów i spadek ich znaczenia bo w Śródziemiu zostali tylko Sindarowie tacy jak Thranduil. Legolas i Galadriela na pewno opuścili Sródziemie, Celeborn i Cirdan prawdopodobnie też opuścili Śródziemie, ale nie ma jasnej odpowiedzi, a synowie Elronda zostali w Sródziemiu i prawdopodobnie wybrali los śmiertelników i umarli, jako że byli półelfami. Tak więc wielcy elfowie noszący dwa z trzech pierścieni elfickich (Gandalf nosił trzeci) czyli Elrond i Galdriela odpłynęli, to chciałem powiedzieć w ostatnim zdaniu mojego poprzedniego postu.

Aha ok. Wiesz co, ale synowie Elronda mogli też wrócić z Celebornem. Wcale nie musieli wybrać losu śmiertelników. Moim zdaniem go nie wybrali. Poza tym chyba już ich nie było w Śródziemiu jak Arwena umarła bo po śmierci Aragorna została sama.

Uważam że nie da się stwierdzić z cała pewnością co się stało z synami Elronda, a to że prawdopodobnie wybrali życie śmiertelników napisał Robert Foset w "Encyklopedii Śródziemia", a napisał tak: "W czwartej Erze Elladan i Elrohir pozostali w Imladris, a skoro nie towarzyszyli ojcu za Morze wydaje się że wybrali los śmiertelników". Co może wyjaśnić dlaczego wg. Ciebie nie było ich w Śródziemiu w czasie śmierci Arweny, po prostu umarli wcześniej ze starości.

Moim zdaniem też się nie da jasno stwierdzić jaki los wybrali. Trochę jednak okrutne mi się wydaje, że wszystkie dzieci Elronda i Celebirany wybrałyby los człowieczy.

Chyba nie da się stwierdzić z całą pewnością, co się stało z synami Elronda. Ale nie dziw się, że niektórzy wybrali los śmiertelników. Nie każdy jest gotowy na wieczność, ja na przykład bałbym się nudy. ;)

Nie diwie się, że niektórzy wybrali los śmiertelników w końcu śmierć to był wielki dar Iluvatara. :) Tylko okrutne byłoby aby Elrond utracił wszystkie swoje dzieci. Wiemy, że bolał go wybór Arweny.

No tak nuda byłaby tutaj świetnym argumentem przeciw :) Choć elfy chyba inaczej postrzegały czas. Pamiętam, że Hobbici tygodnie spędzali u elfów a wydawało im się, że minęło zaledwie kilka dni :) Może z tą nudą nie byłoby tak źle :) Pytanie czy z nudów można umrzeć?

No tak, świadomość, że się traci własne dziecko jest ciężka do zniesienia.
Ale co do wieczności, to zajęcia Elfów nie bardzo mi przypadają do gustu. Śpiewanie pieśni, ucztowanie itd. Postrzegam siebie raczej jako mrukliwego krasnoluda. :DDD
Hmmmm....z nudów chyba nie można umrzeć, ale w desperacji można popełnić jakieś seppuku. ;)

Ach widzisz bo Tobie bliżej do krasnoluda, toteż ciężko Ci się postawić w roli elfa :) Mi w sumie też ciężko się postawić w takiej roli. Po kilkuset latach masz chyba serdecznie dość ciągle tego samego.

No właśnie. Zawsze bliższy był mi topór niż najpiękniejszy miecz. ;) Ale wieczność zaczęła mnie przerażać bardzo wcześnie. W podstawówce, na lekcjach religii, ksiądz opowiadał nam jak to ludzie po śmierci idą do nieba i śpiewają psalmy czy jakieś hymny. Już wtedy pomyślałem, że to nie dla mnie. W zasadzie, żadne zajęcie, nawet najbardziej ciekawe, nie jest w stanie zajmować kogoś cały czas. Nawet seks po jakimś czasie nuży i wyczerpuje, jeśli nie psychicznie to fizycznie. Ludzie marzą o życiu wiecznym, ale chyba nie do końca zdają sobie sprawę, co to oznacza. Oczywiście, to tylko mój punkt widzenia, wcale nie uważam, że na pewno mam rację. ;)

Ja widzę że miałeś w podstawówce księdza wędrowca :) Umarł, poszedł do nieba a potem wrócił i zdał relację :D Widzisz problem tylko w tym, że my nie wiemy jak ta "nasza" wieczność będzie wyglądała :), możemy tylko snuć swoje fantazje :)

Co do wieczności elfów to myślę, że oni mieli po prostu odpowiednią do tego naturę :). Nie wydaje mi się, że ktokolwiek byłby w stanie przeżyć tyle tysięcy lat bez odpowiedniego dostosowania. Dokładnie jak piszesz, wszystko się w końcu nudzi..

"Ludzie marzą o życiu wiecznym"
Masz na myśli to życie po śmierci czy chodzi o długie życie tu na ziemi? Bo ludzie boją się umierać i chcieliby tą śmierć odsuwać od siebie jak najdłużej. Zresztą to w jaki sposób żyjemy sprawia, że w którymś momencie czujemy złość bo wiele rzeczy nie udało się nam zrobić i już nie uda. Wtedy ludzie sobie myślą, że może gdyby mogli żyć dłużej mogliby spełnić swoje marzenia.

Ale faktycznie wieczność to BARDZO długo :) Chyba nikt nie chciałby żyć wieczność na ziemi.

Ksiądz był spoko człowiek, jedyny.który nie ustalał wysokości "co łaska". :D Ale to był koniec lat 70-tych i pierwsze lata 80-te. Jakoś musiał nas zachęcić do chodzenia na msze itd. Nie przewidział tylko, że takimi rewelacjami, jak śpiewanie pobożnych pieśni na wieki, raczej mnie odstręczy niż zachęci do bycia bożą owieczką. :D "...Zawsze byłem czarnym kozłem...", jak to ryczał Romek Kostrzewski w Bastardzie. Co do fantazji na temat wieczności, to uważam, że takowej nie będzie(na całe zresztą szczęście), wszystko zaczyna się i kończy tutaj. Podkreślam, że to moje zdanie i nikogo nie zachęcam aby brał ze mnie przykład.

Tak, Elfowie musieli mieć predyspozycje do życia wiecznego.

"Ludzie marzą o życiu wiecznym"...Myślę, że część ludzi marzy, żeby tu na ziemi żyć wiecznie, a inni myślą o życiu wiecznym po śmierci. To chyba ma związek z tym, jak im się żyje tutaj. Jeśli są szczęśliwi(nawet nie chodzi o pieniądze czy inne bogactwa), to nie chcą umierać i zostawiać tego szczęścia dla czegoś niepewnego. Wierzący w Boga opierają się na słowach:"ostatni będą pierwszymi" i uważają, że im więcej nacierpią się na ziemi, tym szczęśliwsi będą w niebie. Hmmm....Ale się wymądrzam. :D
Najbardziej pasuje mi opcja krasnoludzka: żyć długo, ale nie wiecznie. Myślę, że 300 lat w zupełności by mi wystarczyło. ;)

Nie wymądrzasz się, dobrze prawisz :)
Ale patrz jakie to jest dobre hasło "im więcej się nacierpisz na Ziemi tym lepiej będzie ci w Niebie" (albo szybciej tam trafisz). I nagle część ludzi macha ręką zamiast zawalczyć o swoje bo wierzy w drugie, lepsze życie.

300 lat w szczęściu to może i tak, ale wyobraź sobie 300 lat cierpienia. Perspektywa już nie jest taka przyjemna. A jak rząd by się ucieszył...mógłby nam podnieść wiek emerytalny do 280 lat :D.

Wiesz co to ja już wole te nasze ludzkie lata...

No właśnie w tym haśle jest haczyk. Z tego korzystają wielcy tego świata, bo wielu ludzi macha ręką na niesprawiedliwość i wyzysk, mając nadzieję, że powetują to sobie po śmierci. Ja aż tak naiwny nie jestem, chociaż też macham na to ręką, ale z innych powodów. :)

300 lat tak, ale nie w nieszczęściu. Myślę, że gdyby człowiek żył 300 lat, to inaczej by rozplanował życie. Ale z tym rządem to mnie rozbawiłeś, chociaż to najprawdziwsza prawda. Może nawet podnieśliby wiek emerytalny do 290. :DDD Ale gdybym żył 300 lat, to już bym zaczął robić porządki. Z miejsca wypieprzyłbym stąd wszelkich Sarumanów. ;)))

W sumie, może być 70, a w karpiu to nawet 80, nie mówiąc o wielorybie. :D

Skąd wiesz, że jakbyś miał 300 lat to byś zaczął robić porządki? Może wtedy byś stwierdził, że 300 lat to za mało a dopiero przy 1000 byś coś zaczął robić. Trochę to taka wymówka z tym wiekiem. ;)

Ty mnie znowu rozbawiłeś tymi Sarumanami w rządzie :) Ale faktycznie w polityce jest pełno takich Sarumanów. Ciekawe kto robi za samego Saurona?

Ostatniego zdania o karpiach i wielorybach nie zrozumiałam.

Coś w tym jest. Pewnie tak by było. :)

Saurona może dałoby się jeszcze namierzyć, gorzej z Melkorem. :D

"W sumie", sum to ryba, karp też, a wieloryb tez pływa. ;)))

Elfy mogły umrzeć od "znużenia światem" więc najwyraźniej można.

Mogły umrzeć z żalu, ale, że od "znużenia światem" to tego nie pamiętam.

Nie wyginęły, tylko sobie żyły w najlepsze.

Zanim doszło do bitwy pod Minas Tirith ,ogromna armia Mordoru ruszyła na północ gdzie walczyli krasnoludowe i elfowie

A były jakieś bitwy gdzie ludzie wraz z elfami i krasnoludami walczyli po jednej stronie?

Szczerze?? Nie siedze tak mocno w Lore, nie odpowiem ci.Ale w książkach nawet w Helmowym Jarze nie było Elfów,ludzie bronili się sami :)

„ Ilekroć pomyślicie o bitwie w Pelennorze, nie zapomnijcie też o bitwie w Dali i o męstwie Durinowego plemienia. Zastanówcie się, co mogło się zdarzyć. Ogień smoczy i szable dzikusów w Eriadorze, ciemności nad Rivendell. Mogłoby nie być królowej w Gondorze. Moglibyśmy po zwycięstwie wrócić tu do ruin i zgliszcz tylko. ”
—Gandalf o bitwie pod Dale

Warto dodać że Sauron rzucił większe siły przeciwko elfą i krasnoludom. To oni ponieśli największe starty w tej wojnie nie ludzie.