Seidl w swoim stylu mocno i dobrze. Swietnie zmontowany. Jak on do takich rzeczy namawia ludzi, jak ich przekonuje aby się zgodzili pokazać się w filmie? Jasne że częsciowo scenki odgrywane ale wnętrza prawdziwe.
Też się nad tym zastanawiam. Totalny ekshibicjonizm. Nawet jeśli większość scen jest ustawianych zwyczajnie dla potrzeb kina, jak bohaterowie żyją dalej swoim życiem? Zastanawiam się też na ile pokazane historie są prawdziwe, a na ile są kreacją reżysera.
http://film.onet.pl/kino-bez-cenzury-tatarska-kontra-raczek-odcinek-dwudziesty-d rugi-w-piwnicy/1fk159