- dlatego, bo mnie poruszył. Było coś w nim niesamowitego, może to, że zdołał podjąć poważny aspekt miłości (głównie w męskim ujęciu). Myślę, iż Smith rozczłonkował czy jak kto woli podzielił lub nawet wydzielił składniki z jakich układa się miłość. (W filozofii miłości Smitha-jak podejrzewam) - w miłości męskiej rolę gra: zauroczenie (mężczyzna stwierdza, że kobieta mu się podoba - jest atrakcyjna fizycznie - coś 'zauważa' także u kobiety); po cudownym czasie spędzonym z nią, przychodzi drugi wątek, który coś psuje (ale o nim później). Na jaw wychodzi 'prawda', która przedstawiona wcześniej prawdopodobnie nie doprowadziłaby do fascynacji kobietą (jak uważa płeć żeńska); więc jest przez nią ukrywana - co kończy się jeszcze (gorzej ?). Otóż wydaje mi się, że ten drugi składnik miłości mężczyzny poza zauroczeniem (Id), stanowi ego. Gdy dowiadujemy się o przeszłości kobiety z innymi mężczyznami (lub kobietami, lub jeśli chodzi o ekscesy) - zależy kto w jakim stopniu jest do tego ustosunkowany i jak mocne wywołuje w nim to emocje - to w tym przypadku budzi się w nas pewien rodzaj odrazy. (U Smitha można przypuszczać, że kieruje tym strach przed nie sprostaniem wymaganiom, że nie będzie się wszystkim dla kobiety - ale to zostaje złamane przez wypowiedź Alyssy). Niemniej jednak jak twierdzą kobiety, to odrzucenie - nie jest brakiem miłości, być może nawet taka miłość mężczyzny już w życiu nie spotka, ale blokada 'ego' w tym przypadku jest nie do zwalczenia (a gdy uświadamiamy sobie, że można ją zwalczyć - niestety sprawy są już najczęściej za daleko posunięte, by zmieniać swe życie). Oczywiście to tylko część możliwości 'miłości' - nie wszyscy są tacy bądź inni, ale obecne społeczeństwo w większości zmierza do eksperymentowania, prób seksualnych, itd. Mężczyźni (mimo, że sami okazują się najczęściej świniami) mają zakodowane chyba w genach - by spotkać tę jedyną i ułożyć sobie z nią szczęśliwe życie. Musi być dziewicą i kochać go jako 'pierwszego i jedynego'. Kobiety nie mają czegoś takiego - chcą i mogą eksperymentować, najgorsze jest to, że nigdy sobie nie uświadamiają, że właśnie eksperymentami mogą przekreślić swoją przyszłą i (kto wie) jedyną miłość. - do któregoś komentarza: tam nie ma alternatywnego zakończenia w filmie, jest jednoznaczne - zobaczyli się, może ona zadzwoni - ale już jest po sprawie, świadczy choćby o tym ostatnie pytanie Alyssy w filmie - do swej koleżanki (co robisz dziś wieczorem ?). Oczywiście można teoretyzować, że a nuż się później styknęli - ale przekaz filmu jest jednoznaczny - za późno by coś odbudowywać, przy tym - nie chodzi tylko o miłość. Wspominałem wcześniej o drugim wątku, pokazującym 'prawdę' - chodzi o przyjaźń. To nie jest miłość jak niektórzy mogą wydedukować z tekstu Holdena, przyjaźń stoi ponad miłością, ale jednak nasze popędy (Id) sprawiają, że nie może ona przetrwać. Ale to ona jest 'prawdą', ona jest esencją dokładnie taką samą jak miłość; - ona zazdrośnie walczy o 'równouprawnienie' - ale zawsze przegra z miłością i w tym filmie również zostaje zniszczona.
Mam nadzieję, że nie wyłożyłem tutaj oczywistości, które np. Freud gdzieś już milion lat temu przedstawił, po prostu poczułem potrzebę napisania tego po oglądnięciu tego filmu. Polecam go gorąco, bo to jest naprawdę głębokie kino.