Oba filmy dotyczą tematu ukrywania Żydów przez Polaków w czasie hitlerowskiej okupacji. Na tym kończą się podobieństwa między tymi filmami.
"W ukryciu" pokazuje w ciekawy sposób jak skomplikowane potrafią być relacje międzyludzkie, nawet jeśli założyć, że jest to historia zmyślona od początku do końca.
"W ciemności" jawi się na tym tle jako próba spłycenia takich relacji za wszelką cenę, choć film powstał w oparciu o autentyczne wydarzenia.
Jan Kidawa-Błoński wniósł do tematu coś niebanalnego, Agnieszka Holland sprowadziła temat do rynsztoka.
W "W ukryciu" mamy fascynację drugim człowiekiem, mamy pokaz ambiwalencji uczuć i uczynków. Główna bohaterka, Polka ukrywająca Żydówkę, w żadnym momencie nie robi tego dla pieniędzy, nigdy nie grozi Żydówce, że ją wyda hitlerowcom.
W "W ciemności" dostajemy obraz ludzkiej degrengolady, dotyczy to zarówno "bohaterskiego" Polaka, który za kasę ukrywa Żydów póki mu za to płacą, jak i samych Żydów, którzy przedstawieni są jako te króliki, które piep...ą się ze zwierzęcym zapałem nawet w najbardziej nieodpowiednich momentach.
Film p. Holland uważam zatem zarówno za próbę udowodnienie polskiego antysemityzmu, jaki i za atak na jej współwyznawców mojżeszowych (skąd to jej przyszło do głowy?).
Film p. Kidawy-Błońskiego wolny jest od stereotypu polskiego antysemityzmu ani nie jest atakiem na Żydów.