Ok, już po seansie. No, więc uzupełnienie.

Ten gościu, który na początku śpiewał gospel, a potem stał się handlarzem, to typ człowieka, który w kolejnych wcieleniach coraz bardziej dążył do władzy. Bezwzględny psychopata. Kamień w środku pola uznał za "centrum centrów". Dobrze powiedział: "wydaje mi się, że to centrum centrów"; wydawało mu się, bo to tylko centrum TEGO świata, życia na tym świecie (pola). Czyli coś w stylu szatana, wielkiego oka, wielkiego brata, demiurga, który syci się martwym życiem ("szatan jest władcą tego świata"). Psychopata stał się fanatykiem, i kimś w rodzaju antychrysta. Dotknij szatana (skały), a zostaniesz zbawiony, wszystko od razu rzekomo zrozumiesz (o tym świecie na pewno), poczujesz władzę. Ale jak nie chcesz dotknąć, jak ja, to cię zabiję, bo czuję się władcą życia i śmierci. Tak myśli ten psychol. I dla zaspokojenia swoich żądz posługuje się przewrotnie religijnymi hasłami ("zbawienie", "to tylko ciało" itd.). Tak, szatan na pewno daje mu niespotykaną moc intelektu i instynktów, ale wyłącza serce. Ten gość po dotknięciu skały ma we łbie doskonały algorytm manipulacji, ale nic poza tym. Tymczasem ludzie nie chcą doznać rzekomego oświecenia, być może błądzą po omacku i niepotrzebnie, ale chcą po ludzku się uczyć, są ludzcy, widzą sens w relacjach. Dla byłego handlarza to nonsens, on chce władzy. Widać np. po tej scenie, gdy kobieta leży obok byłego chłopaka, i zwierzają się sobie nawzajem. Właściwie to nie leżą właśnie obok siebie - leżą w oddaleniu, ale gdy pojawia się między nimi uczucie, ono sprawia, że ich ręce prawie się łączą, choć niby byli w takim oddaleniu od siebie. To też alegoria tego, jak energia miłości też potrafi do siebie ludzi zbliżać, wbrew temu światu, bo jest to moc od Najwyższego Boga.

Ciekawy jest też motyw połączenia telefonicznego, które powtarza się w tym filmie, a które laska wykonuje... sama do siebie. To można interpretować jako deja vu, które czasem w życiu miewamy, jakbyśmy coś już znali. Albo jakieś przebłyski intuicji, tudzież wizje albo proroctwa. Chociaż proroctwa kiepsko tu pasują, bo czas jest przecież zapętlony, więc nie można powiedzieć, że coś odbieramy z przyszłości lub przeszłości.

Ważny jest też motyw ofiary z małego dziecka. Jest ta scena, gdy kobieta rodzi, i widzimy zbliżenia na skałę, na której wyryte są obrazki z barbarzyńskimi zwyczajami poświęcania dziecka. Wszystkie kultury, które to robiły, służyły w ten sposób szatanowi, czy nazywały go Molochem, czy Baalem, czy inaczej. Według gnostycyzmu, Jezus również był taką niewinną krwią, jednak nie stanowił okupu dla Boga Najwyższego (który jest miłością), tylko właśnie dla władcy TEGO świata.

No i według interpretacji gnostyckiej, ten Travis to ktoś w rodzaju Chrystusa. Okazało się, że skały, rdzenia tego świata, można dotknąć, gdy ma się dobre intencje. Bo te dobre intencje, miłość, jeśli jest, to jest silniejsza niż żądza władzy. Jest jeszcze parę zagadek, ale na razie to na tyle. :)

I jeszcze garść refleksji:

handlarz - psychik
żona handlarza - hylik
chłopiec - pneumatyk

kobieta w ciąży - psychik
były chłopak - pneumatyk
brat kobiety - hylik
Dziecko w drodze - siódmy człowiek, wielka niewiadoma.

Gnostycy dzielili ludzi na trzy rodzaje: hylików (ludzi materialnych), psychików (ludzi umysłowych) i pneumatyków (ludzi duchowych). Ciekawe jest to, że tak naprawdę żaden z tych rodzajów nie był totalnie zdeterminowany przez swoją naturę, ale mógł wznosić się ponad nią. Te trzy rodzaje to tak naprawdę etapy przebudzenia duchowego, na których w danym momencie jest dany człowiek. To, że ktoś w jakimś wcieleniu jest pneumatykiem, nie znaczy jeszcze na 100%, że dozna przebudzenia duchowego, choć ma jakby najbliżej. W filmie mamy więc dwie takie grupki trzech typów ludzi, ponieważ metafora potrzebuje takiej relacji. Co najmniej dwóch grup tych samych typów, których losy się ze sobą jakoś łączą. W ten nieco uproszczony sposób już otrzymujemy zarys całych dziejów tego świata, w którym z grubsza te same typy osób się przez niego przewijają i mają analogiczne perypetie. Na początku filmu widzimy chłopca, który już jakby jest zapoznany z działaniem skały, choć zdawałoby się to oznaczać, że koniec filmu nie mówi jeszcze wszystkiego - przecież chłopiec, który nie dotknął skały, wydostał się poza pole i został zabrany samochodem! Czyżby później wrócił? Niekoniecznie. Poza pole wydostała się przecież tylko jedna z inkarnacji chłopca, a jedna z nich mogła jeszcze się po polu krzątać. No, sporo chaosu, jak to na tym polu. Można więc powiedzieć, że pole robi jeszcze coś innego: rozszczepia ludzi. To jest wątek dość tajemniczy. Tak, czy inaczej, ktokolwiek nie chce stać się trupem i być zjedzonym przez pole, po prostu musi zaczerpnąć nieco "tajemnej wiedzy" z tej skały. Musi zaczerpnąć mocy szatana. Ewentualnie, może liczyć na śmiałka, który dla dobra współtowarzyszy zechce skały dotknąć. Śmiałka, ponieważ ktokolwiek dotyka skały, pozostaje na tym świecie (polu) na zawsze, choć doskonale wie, jak z niego wyjść. Moc tego życia trzyma go przy sobie. Choć nie wiadomo, czy to rzeczywiście pozostanie "na zawsze", tak na wieki wieków. Tutaj ważne info: szatan nie ma "złej wiedzy". Nic nie dzieje się bez przyzwolenia Boga Najwyższego, który ostatecznie stworzył wszystko, również, pośrednio, ten świat (pole). Jego są wszystkie moce. Jednak były handlarz (psychik), nie jest w swojej konstrukcji gotów na czerpanie takiej mocy, ponieważ już jest zbytnio do pola przywiązany. Świadczy o tym jego zaciekła żądza władzy. Widzimy jednakże, iż to, co nazywamy złem, czy dobrem, jest jeszcze bardziej subtelne i słabo wyjaśnialne, jeśli chodzi o genezę. Handlarz to zły psychik, kobieta w ciąży to dobry psychik. Dlatego ma ona altruistyczną chęć pomocy, to ona chce ratować ludzi z pola, ona decyduje się wejść w pole, jej brat chętniej by odjechał. Zły psychik, handlarz, uzależnia się od skały, od swojej żądzy władzy w gruncie rzeczy, a skała daje mu hiperdoładowanie. Jakże uwielbia on ciągle funkcjonować w świecie, w którym wszystko, w gruncie rzeczy, wzajemnie się zabija i pożera. Idealne środowisko biznesowe :D Natomiast dwóch pneumatyków - chłopiec i były chłopak kobiety w ciąży - po dotknięciu skały stają się strażnikami, którzy pomagają innym wyjść (tudzież wejść do Królestwa Niebieskiego, a wyjść z pola). To dlatego, że byli już bardziej przebudzeni. Handlarz niby nie panikował, gdy zaczął się na początku w polu gubić, ale co powtarzał? Jakieś hasełko, że wszystko da się sprzedać, czy coś takiego. Logika tego świata. Pneumatykom ten świat jest bardziej obcy, są mniej od niego uzależnieni, a ta czystość to właśnie przejaw mocy Boga Najwyższego. Zdają się być nawet nieco naiwni w tych warunkach. Ale są odważni. Dlatego muszą dotknąć rdzenia tego świata, żeby przy swojej zasadniczej kondycji, z dobrymi intencjami, poznać jego działanie i pomóc innym. To ich rozdziela na część duchową i część umysłową. Niech nie wie lewica, co czyni prawica. Muszą stać się "czyści jak gołębie, przebiegli (sprytni) jak węże". Muszą zyskać potężną moc analityczną, ale nie zatracać ducha, serca. Kto zyskuje moc tego świata, moc obliczeniową, zrozumienie analityczne, zrozumienie działania, niech się od tej mocy zdystansuje, wiedząc, że ta moc to w sumie rozeznanie w błędnym kole. A prawdziwą mocą jest właśnie czystość, czyli dystans od tego i dobre serce. Tak osłabia się siłę tego świata, która bazuje na drapieżności i zjadaniu tego, co wcześniej było żywe, a stało się martwe. Czyli tak: hylik ma słabego ducha, więc jego serce i umysł podporządkowują się instynktom. Psychik ma silniejszego ducha, ale jego serce i umysł wahają się między instynktami a duchem, więc jest to typ ryzykowny. Pneumatyk ma najsilniejszego ducha, więc wszystko układa się we właściwym porządku, bo potężny duch potrafi oswoić wszystko inne w naturze człowieka, a nie dać się pożreć przez to, co bardziej prymitywne. Oznacza to takie wpływanie duchową aurą na serce, umysł i instynkty, by żaden z elementów drugiego nie uciskał, nie uzależniał zbytnio, nie pożerał, ale by wszystkie ze sobą współistniały i się uzupełniały, nawzajem się karmiąc, ale bez zabijania. Bo choć pole polega generalnie na tym, że życie zabija inne życie, by samemu żyć, to w duchu mamy przedsmak życia prawdziwego, gdzie wszystko żyje, a dzieląc się pokarmem, on się wręcz pomnaża; tak jest np. z uczuciami czy ideami.

Kościół przy którym się zatrzymali nazywał się pod wezwaniem "Czarnego Kamienia Odkupiciela".

A takiego bełkotu jeszcze nie czytałem:) Podziwiam twórczość ale nie wiem czy oglądaliśmy ten sam film. Pozdrawiam.

No cóż. Wtedy byłem wciągnięty w gnostycyzm. Każdy interpretuje wszystko przez pryzmat tego, co go w danej chwili zajmuje. Może gdybyś zgłębił wspomniany gnostycyzm (do czego niespecjalnie zachęcam), też dostrzegłbyś w filmie ten sens, co ja. Bo wydaje mi się, że do niego odwoływał się reżyser. Wtedy było to dla mnie widoczne jak na dłoni. Nie byłoby to dziwne, bo dziś już dobrze wiem, że współczesny ruch New Age to w dużej mierze właśnie taki unowocześniony gnostycyzm, a te idee się dziś właśnie mocno promuje. Zatem miej świadomość, że takie nasycone surrealizmem i symboliką dzieła, jak ten film, można interpretować bardzo różnie. Każdy patrzy, każdy widzi co innego. Nie od razu trzeba komuś zarzucać „bełkot”, pozdro.

Film jest na podstawie opowiadania Kinga. Twoja opowiesc jest wzorcowym przykladem nadinterpretacji. Znam tworczosc Kinga i takiej glebi tam nie znajdziesz ;)
U Kinga mroczny kult to mroczny kult, odwieczny magiczny kamien to magiczny kamien a trawa to trawa.

Wiesz, jest coś takiego jak archetyp. Jest też podświadomość. Są też punkty zbieżne między różnymi symbolami, pewne wzorce się powielają w nowych formach, niekoniecznie identyczne, ale bardzo podobne. Dlatego nawet autor danego dzieła nie przekazuje tylko tego, co świadomie chce przekazać. Jego podświadomy umysł, o ile jest twórczy, tętni tym wszystkim, o czym na początku wspomniałem. Chłonie z kultury określone idee, które później przedostają się do jego dzieła w sposób nie do końca świadomy, nie do końca zamierzony. Może King chciał dać nam przesłanie bardziej ogólne, które jednak znajduje swój bardziej doprecyzowany pierwowzór w myśli gnostyckiej? Bo chyba nie uważasz, że to po prostu taka historia, którą mamy potraktować wyłącznie dosłownie. Tak jak mówisz – że jest sobie magiczny kamień, jest sobie trawa i tak dalej. Punkty odniesień są bardzo różne. A może właśnie na tej wielości odniesień autorowi zależało? Zauważ, że bronię tylko uprawnienia mojej interpretacji, nie samego przesłania, bo dziś nie jestem już zafascynowany gnostycyzmem. Klasyczne chrześcijaństwo przejęło od niego to, co najsłuszniejsze, a cała reszta jest przegiętą negacją całego materialnego świata. :)

Tak, ale w sumie gdzie ten film sugeruje powiązanie z New Age, czy gnostycyzmem? Bo różne interpretację są w pytę, ale w momencie kiedy są uzasadnione, chociażby w tym, że dzieło do czegoś referuje

*różne

Świetna interpretacja, zazdroszczę tak rozbudowanej obserwacji i wyciągania wniosków dla siebie z tego filmu. A sam film świetny. Polecam.

uwielbiam cie czlowieku za ta interpretacje pozdrawiam:D

Oj tam oj tam, bez przesadyzmu. ;)

Widocznie nie rozumiesz kilku słów, których używasz, ale dziękuję za dobrą rozrywkę - czytając twoje wypociny nieźle się uśmiałem :)

Cieszę się, że poprawiłem Ci humor. Byłbym jednak wdzięczny za wskazanie tych zaledwie "kilku słów", których ponoć nie rozumiem. Całe życie się człowiek uczy. :)

Bełkotem tego nazwać nie można. Zdecydowanie zgadzam się z interpretacją jako metaforą reinkarnacji. Ale ujmując ją bardziej ogólnie. Reinkarnacja to obieg zamknięty co oznacza najprościej - że można się z reinkarnować we wcielenie w przeszłości. To, że my postrzegamy czas jako idący jedynie do przodu to nasza percepcja. Nasze dusze nie zaznają odkupienia/nirwany gdy będą popełniać te same błędy.

Nasunęła mi się też interpretacja, że pole to czyściec ale wciąż idąc w filozofii reinkarnacji. W polu (czyśćcu) bohaterowie mogli naprawić swoje błędy. Babeczka np zrozumiała, że nie chce oddać dziecka do adopcji. Skała jest faktycznie symbolem oświecenia/Boga, a oświecenie nie jest ani dobre ani złe. Psychol wiedzę i świadomość przekuł w psychopatyczną władzę. Travis w odkupienie i pomoc bliźnim. W sumie nasuwa się faktycznie alegoria Jezusa i Szatana. Oboje posiadają tę samą moc i wiedzę od skały Boga(?). Ale to ich wolna wola co z nią zrobią. Co w sumie my zrobimy.

Jest to oczywiście chaotyczna interpretacja ale wydaje mi się mocno, że film bazuje nie na jednej a na paru filozofiach.

hej! cudowna interpretacja! dziękuje

Nie ma sprawy, chociaż dziś już bym pewnie tak łatwo takowej nie wysnuł... i pewnie nie byłbym zachęcony do oglądania takiego filmu. ;)

Chociaż właściwie... tak z ciekawości przeczytałem sobie teraz ten mój kilkuletni wywód. I stwierdzam, że jednak moja ewolucja poglądów naprawdę była stopniowa. Pod wieloma tezami i dzisiaj bym się podpisał, ale na pewno nie np. pod reinkarnacją. No i na pewno nie mam takiej fatalistycznej wizji „tego świata”. :)

A ja myślę, że film stanowi nawiązanie do Kwantowej Teorii Pola.

Taki żarcik. Oczywiście twoja interpretacja jest ciekawa, Co do samego filmu to mam wrażenie, że twórcy w drugiej połowie nieco przesadzili z symboliką. Film w połowie jakby przemienia się w zupełnie inny film; jest już inny klimat, inny kierunek fabuły.

No ja dość szybko orientując się o jaką symbolikę chodzi, nie miałem takiego wrażenia zmiany, nie wiem...

Podoba mi się ta interpretacja

Bardzo ciekawe i dające do myślenia.

Bardzo ciekawe są Twoje wywody na ten temat :) rzadko można przeczytać tu na forum takie interpretacje.

Dzięki ;) jak to pisałem, to bardziej siedziałem w tych klimatach gnostyckich.

Przestań ćpać.

Niektórzy widocznie zrozumieli, co pisałem, bo zaciekawiło ich. Czyżby wszyscy ćpali? :O

żreją trawę

albo palą

Film jest najzwyklejszym horrorem. Po filmie przeczytałem książkę, książka ma 40 stron, jest naprawdę spoko, jest to przyjemny horror, a w tym filmie ta książka jest losowo przedłużona do półtora godziny filmu co jest dla mnie absurdem?? baaaardzo mi się film nie podobał

Dude it's just a grass