Przybliżenie fabuły filmu nastręcza konkretnych problemów, bo jak tu niby streścić senną jawę? A taką właśnie konwencję posiada ten surrealistyczny obraz.
Młoda Waleria wychowywana jest tylko przez babcię. Starsza kobieta jest nieszczęśliwa i zaprzedałaby (i w konsekwencji to czyni) przysłowiową „duszę diabłu” za możliwość powrotu do lat młodości. Okazuje się jednak, że aby to zorganizować potrzebna jest młoda, niewinna, dziewica – czyli Waleria…
To co uderza w filmie już na pierwszy rzut oka, to wyłaniająca się, niemalże z każdego kadru, jego – że ją tak nazwę – „poetycka erotyka”. Obserwujemy seksualność młodej dziewczynki w której nieśpiesznie i nie do końca świadomie budzi się dojrzała kobieta. Całe otoczenie komunikuje się z bohaterką poprzez, dokonywane wprost, lub skrywane pod płaszczykiem niewinności, akty seksualne. To jakieś wieśniaczki kąpią się lubieżnie w rzece, to znowu na oczach wszystkich, mężczyzna z kobietą odważnie ze sobą poczynają. Do tego dochodzą ciągłe kobiece pocałunki w usta, niby niewinne ale niezwykle zmysłowe oraz wszechogarniająca nagość (ale delikatna i zmysłowa) która jest także (a może przede wszystkim) udziałem naszej „niewinnej” Walerii.
Cały obraz utrzymany jest w poetyce sennego koszmaru, który nie tyle bohaterka śni, co go sama generuje. W filmie uchwycono ten nienamacalny moment dziewczęcej niewinności od którego już tylko krok do stania się świadomą kobietą (krew na kwiatku) z czego Waleria, świadomie lub nie, zdaje sobie sprawę. Z łatwością wyłapuje lubieżne spojrzenia i gesty czynione w jej kierunku i zaczyna ogarniać siłę którą daje jej drzemiąca w niej kobiecość.
Ogromnym atutem filmu jest główna bohaterka a raczej aktorka ją grająca. Jej delikatna kobiecość sprawiają, że film emanuje zmysłową erotyką, nie odwołującą się jednak do epatowania wulgarną nagością. Pierwiastek tej pożądanej kobiecości unosi się w powietrzu i jest niemalże fizycznie (poprzez postać głównej bohaterki) namacalny.
Ostatnia scena w której to wszystkie postacie zapraszają bohaterkę, to swoiste pożegnanie ze „starą” niewinną Walerią, a powitania nowej, świadomej kobiety dla której od tego momentu cały świat stoi otworem i nad którym, (jako kobieta świadoma swojej seksualności) będzie panować.