Racja, szkoda, że wiele osób może ten film przegapić, gdyż nie jest on teraz za bardzo znany, jak np. "Gabinet doktora Caligari", "Nosferatu - symfonia grozy" czy "Metropolis".

Bardzo dobra atmosfera, klimat pierwsza klasa. Takie filmy podobają mi się bardzo. Uważam, że "Wampir" jest lepszy od wcześniejszego o rok "Draculi" z Lugosim, bo tamten nie miał takiej jak ten atmosfery i nie straszył. Ale w starciu z Caligarim czy Nisferatu, wygrywają ci wcześniejsi.

szczerze mowiac Gabinetem bylam bardzo zawiedziona... taka prehistoria filmu... Jesli Vampyr jest gorszy to mnie nie to nie zacheca...

Nie jest to tak wyrazisty film jak 'Nosferatu' z 1922 czy 'Gabinet Dr Caligari'.
Oglądałem go nad ranem i mozg myśli o tej porze w najmniej racjonalny sposób.
Rzeczywiście jednak jest to film mglisty,psychotyczny,w stylistyce marzenia sennego,nawracających wizji.

Jedyna wyrazista scena w tym filmie to scena pochowku głównego bohatera.
pięknie sfilmowana i zmontowana.

Niezapomniana wersja na youtube
w anielskiej oprawie-
http://www.youtube.com/watch?v=jZsHNkAJBDU

Film ten to film o wampirze jakby bez wampira.
Nie dla wszystkich a i ja nie będę do niego często wracać.
Za formę daje 6/10 takto byłoby mniej.

No właśnie, pochówek głównego bohatera. Czy to kwestia nieskładnych napisów, że nie zrozumiałam tej części? On żył, w pewnym momencie jego duch się zdublował, nie wiedzieć czemu i co tu się z nim tak naprawdę działo od tego momentu? Czy to był tylko wytwór wyobraźni?

A mnie ten film podobał się z innego względu. Bodaj pierwszy raz, kiedy obraz, muzyka, ruch kamery, swoista ilustracyjność tego filmu tak mnie zajęła, pochłonęła, rzec zahipnotyzowała, że senna stylistyka swój zakres oddziaływań zmieniła u mnie na dosłowny, przez co nic, absolutnie nic z przekazu, treści do mnie nie dotarło. Pojawiły się napisy końcowe (późno już było zresztą), a ja zauroczony, ocknąłem się nagle, pamiętając wybiórczo, co w niektórych kadrach się działo, ale gdybym miał powiedzieć, o czym, do diaska, był to film (oprócz, że o tytułowym wampirze), tobym się potężnie zasromał. A kosiarza, ani chybił, nie dojrzałem. Z drugiej jednak strony obnażony klimat tego dzieła, dotknął mnie w czystej postaci, bo nie mogłem potem zasnąć.
Z racji powyższego nie mogę filmu ocenić właściwie (choć kiedyś obejrzę go jak należy), ale dostarczenie niebywałej wartości poznawczej: 10/10