Cały film jest spójny i łatwo można wszystko ogarnąć, tylko właśnie ta ostatnia scena jakby burzy
całą harmonię i trochę mętli w głowie... ;)

Więc tak - pomijam taniec, nagrywanie itp. ale dosłownie ostatni dialog:
- Czy to możliwe? Śnić o własnej śmierci? W moim śnie nigdy bym nie umarła.
- A jeśli to nie jest twój sen, tylko mój?
- To jest twój sen.

No właśnie, jakieś sugestie jak można to zinterpretować?

Ja rozumiem to w dwojaki sposób...

Po pierwsze - to rzeczywiście był jego sen. Wszystko, dosłownie! Całe to picie krwi, natrętna
dziewczyna, próba samobójcza uczennicy, ucieczka przed policją itd. W końcu to wszystko na tyle
pokręcone i niezwykłe, że nie zdziwiłbym się, gdyby to rzeczywiście był tylko sen...

Albo inaczej - to było jego pierwsze uczestnictwo w cudzym samobójstwie. Początki, bo jakiś taki
młody się wydaje, wszystko nagrywa, robi to u siebie w mieszkaniu (w tej niby zamkniętej
części)... A ten dialog po prostu odnosi się do samej tej sytuacji - to nie może być 'sen' tej
dziewczyny, gdyż ona zaraz umrze. On natomiast żyć będzie dalej, gdyż to jest jego 'sen', czyli on
umrzeć teraz nie może...

Mam z czymś rację? A może całkowicie się mylę?