"Jeszcze trochę a by ogłosił niepodległość Białorusi i stał się jego obywatelem".

no aż nie przesadzajmy - jego działalność to raczej efekt Stalingradu kiedy takie urzędasy jak on zaczęły sobie zdawać sprawę że III Rzesz może sromotnie przegrać wojnę. Musieli dawać marchewkę licząc na to że Białorusini zaczną jeszcze bardziej masowo tworzyć formacje policyjne, legiony wschodnie a nawet może jakieś nowe dywizje grenadierów SS w stylu Łotyszy, Estończyków albo Ukraińców. Wątpię żeby ten cały Kube był aż takim szczerym postępowcem jeśli idzie o myślenie w wyżej postawionej śmietance NSDAP.

Kube robił to od 1941 do września 1943. Ostateczna klęska w Stalingradzie to luty 1943.
I daj spokój z tą postępowością, to pojęcie ideologiczne, które niczego nie tłumaczy.
Był człowiek, który odbiegał od stereotypu hitlerowca. Przecież zgodnie z standardową wiedzą o hitlerowcach, takiego człowieka nie powinno być!!!
Jego kariera na Białorusi mówi też coś o hitlerowskich Niemczech. Dwa lata balansowania na granicy nieposłuszeństwa i nie został odwołany!!!

"Kube robił to od 1941 do września 1943. Ostateczna klęska w Stalingradzie to luty 1943".

Ale próby udobruchania miejscowej ludności były zawsze - choćby lato 1941 i masowe rekrutowanie milicji i hiwisów frontowych z jeńców sowieckich, a 1942 to już początek formowania Legionów Wschodnich. Chodziło mi o to że Stalingrad a później Kursk sprawiły że zaczęto się tym zajmować na gwałt z dużo większym zaangażowaniem niż wcześniej.

"Był człowiek, który odbiegał od stereotypu hitlerowca. Przecież zgodnie z standardową wiedzą o hitlerowcach, takiego człowieka nie powinno być!!!"

1. Reinhard Heydrich i przemiłe traktowanie Czechów w okresie jesień 1941/wiosna 1942. Heydrich był osobą ocierającą się o bycie sprawną kanalią który dużo bardziej przyczynił się do sprawnego przeprowadzenia Holocaustu niż sam Himmler. Skoro on potrafił dać marchewkę Czechom to dla mnie jest niemal oczywiste że gdyby on nie zginął w zamachu tylko otrzymał latem 1942 pozycję zarządcy Białorusi to postępował by podobnie jeśli nie sprawniej w przypodobywaniu się Białorusinom niż Hube. Czyli to raczej obala mit jakiejś szczątkowej "miłości" wobec ludności podbitej.
2. No skoro tak znośnie wiodło się Białorusinom pod okupacją to dlaczego Niemcy byli zmuszeni toczyć w tym rejonie najbardziej intensywną wojnę anty-partyzancką, dużo większą niż na Ukrainie. Okrucieństwo różnych formacji pokroju najpierw Einzetgruppen a potem podkomednych Dirlewangera, Fegeleina i innych bandziorów raczej nie powodowały wzrostu miłości do Niemców. Komunistyczne bandy stale się powiększały i musiały mieć w takim układzie spore poparcie wśród ludności która za to była prześladowana przez Niemców. Stąd ciężko mi uwierzyć w szczególną skuteczność działań Hubego.

"Jego kariera na Białorusi mówi też coś o hitlerowskich Niemczech. Dwa lata balansowania na granicy nieposłuszeństwa i nie został odwołany!!!"

Jego kariera na wschodzie nie była raczej aż tak niezwykła i raczej szczególnie się nie wyróżniałprzy podobnie działających odpowiednikach na Ukrainie czy na Bałkanach.

To jest filmweb, nie historiaweb, więc mam niechęć do wchodzenia w zbyt głęboką polemikę. Dlatego spolegliwie wyeksponuję, co nas łączy. Przykład Heydricha jest bardzo dobry. On i Kube (nie Hube) to inne obrazy hitlerowców od tego, co mamy zakonotowane przez doświadczenia polskie. Z Czechami i Białorusinami okupant chciał współpracować. Heydrich i Kube wypracowali metody współpracy. Ale takie numery jak białorutenizacja szkolnictwa, reforma rolna to innowacja Kubego, Heydrich by na to nie wpadł, bo w Czechach robił na odwrót. Obydwaj przegrali, obydwaj zginęli w zamachach. Ale byli.
W filmie porucznik SD to jedyny Niemiec. Reszta to miejscowi. Prawie niepodległość.