Dla mnie pewne jest jedno. Poza tym, iż ''Więcej szmalu'' nie
powala swoją fabułą na kolana, a podobnych schematem
filmów komediowych z wątkiem sensacyjnym lub
kryminalnym w odległych latach dziewięćdziesiątych trochę
było, to jednak można ''zdrowiej'' się uśmiać, niż na niejednej
idiotycznej, wulgarnej współczesnej komedii. Ogólnie film ten
ze swoją historią zalatuje trochę naciąganiem, lecz warto
poświęcić ten czas chociażby dla postrzelonej pary drobnych
krętów. Ich błazeńska gra jest przynajmniej naturalna i za to
cenię sobie takie rzemiosło. Pewnie niejedna osoba powie, iż
to błaznowanie jest żałosne. Ja patrzę jednak na to pod
kątem talentu komicznego, bo nie każdy aktor silący się na
ekranie potrafi takie coś choć w połowie wydalić z siebie.
To samo tyczy się takich nazwisk jak Carrey czy Lawrence.
Robić z siebie idiotę w filmie też trzeba umieć. Wolę to aniżeli nadrabianie
pseudośmiesznymi tekstami o podłożu niezgrabnego
wyśmiewania odmienności, przepełnionego chamskim
wulgaryzmem i ciągłym ''kiss me a.s.s'' lub ''fu.ck off''.
Oglądałem kilka dni wcześniej inną komedię z braćmi
Wayans w rolach głównych pt ''Mały'' i stwierdziłem, że jest
koszmarna i w scenariuszu i w grze aktorskiej. Tym bardziej
''Mo' Money'' był dla mnie miłą niespodzianką. Dla pewnych
scen mógłbym oglądnąć to przynajmniej jeszcze raz. Mówię o
tych z ''pogonieniem'' facetowi tv, przemowie adwokata w
sądzie, zakupach u jubilera, wymuszonej kanapce w sklepie,
momentach w dyskotece, tego jak Seymour i Johnny
załatwiają pewne sprawy, jak mówią i zachowują się przy tym.
Zabawne są też przypadkowe osoby pojawiające się
dosłownie na chwilę. No boki zrywać z tej w czystej formie
arlekinady.
Jest jeszcze podróż kamerą wśród obskurnych ,wiarygodnych
ulic i na prawdę niezła ,urozmaicona ścieżka dźwiękowa jak
na rok 92. Już nie mówię tylko o rytmach rapu.
Całość produkcji na tyle przyzwoita, abym ocenił ją nawet na
6/10.
Pozdrawiam