ale piękne życie. Pomimo dysfunkcji, główni bohaterowie nie poddają się, wręcz przeciwnie, zmierzają się ze swoją słabością, ale trzeba dodać że nie walczą sami. Mają bliskie sercu osoby, które je wspierają. Mają pasje, które z wielką chęcią realizują. Smutny, ale zarazem pozytywny obraz z którego można wyciągnąć kilka wniosków i uświadomić sobie, że zwykły problem rangi śmiesznej jest niczym w porównaniu z takimi dysfunkcjami z jakimi zmagają się główni bohaterowie.