Wiarołomni to drugi film Liv Ullmann nakręcony według scenariusza Ingmara Bergmana. To współczesny dramat psychologiczny, opisujący skomplikowane relacje pomiędzy trójką bohaterów uwikłanych w burzliwy związek. Prawda i kłamstwo, ludzkie słabości, silne uczucia oraz skomplikowane emocje, to wszystko sprawia, że Wiarołomni są opowieścią o wymiarze uniwersalnym. Sam Bergman wyznaje, że Wiarołomni to "dramat namiętności", "prawie thriller", oparty w dodatku na motywach autobiograficznych. Jeden z bohaterów - reżyser Bergman pisze scenariusz o rozpadzie małżeństwa. Pracuje z aktorką, która jest jednocześnie tworem jego wyobraźni. Dzięki temu pomysłowi historia nabiera głębszego znaczenia - wkraczamy w świat starszego mężczyzny, który rozlicza się ze swoją przeszłością.

Mieszkający samotnie nad morzem stary reżyser rozpoczyna pracę nad scenariuszem poświęconym rozpadowi małżeństwa. Jego bohaterami są aktorka Marianne, jej rodzina i przyjaciele. Pewnego dnia podczas nieobecności męża reżyser proponuje Marianne romans. Ta, nieoczekiwanie dla samej siebie, zgadza się.

Pisarz Bergman wspomina historię pewnej miłości sprzed lat. Młoda aktorka Marianne Vogler (Lena Endre) żyje w szczęśliwym związku z Markusem, bardzo zapracowanym dyrygentem orkiestry. Kobieta poznaje przyjaciela rodziny, Davida, reżysera filmowego, znanego z lekkomyślnego podejścia do pań. Przyjaźń Marianny z Davidem przeradza się w namiętność.

Pisarz Bergman (E. Josephson) pracuje nad historia trójkata miłosnego, opartą na własnych wspomnieniach. Główna bohaterka jego powieści, Marianne, jest oddana zoną słynnego dyrygenta. Nagle, pomiedzy szczęsliwych małżonków wkracza wieloletni przyjaciel rodziny...