Zdjęcia do filmu kręcono w Toronto w Kanadzie.
Scenę z rozerwaną klatką piersiową Jamesa Woodsa kręcono z użyciem specjalnego aparatu przyklejonego do jego ciała - później aktor stwierdził, że nigdy więcej nie zagra z niczym przyklejonym. W scenach z "pistoletem mięsnym" (strzelającym zimnym gazem) Woods zrobił Cronenbergowi kawał i posmarował swoją rękę niebieską farbą, udając, że ma odmrożenie.
Aktor David Tsubôchi później został posłem w prowincji Ontario w Kanadzie. Jego pojawienie się w tym kontrowersyjnym filmie (aktor zagrał rolę japońskiego sprzedawcy pornografii) było wytknięte przez opozycję.
Podczas filmowania scen z misją Cathode Ray, sufler Jock Brandis wszedł i uprzejmie poinformował, że linie wysokiego napięcia prowadzące do budynku dymią, ponieważ odbiorniki TV wysłały do nich swój ładunek.
Większa część trailera filmu została wykonana na Commodore 64.
Andy Warhol nazwał ten film "Mechaniczną Pomarańczą lat 80.".
Kilka scen zostało porzuconych. Jedną z sekwencji, z których zrezygnowano był epilog, w którym Max Renn, Bianca O'Blivion i Nicki Brand pojawiają się w budynku Videodrome - przy czym Bianca i Nicki mają dziwne zmutowane organy płciowe i otwory na klatkach piersiowych. Epilogu nie nakręcono ze względu na wysokie koszta, zbytni poziom skomplikowania efektów specjalnych oraz zły czas filmowania (podczas planowanego czasu kręcenia epilogu James Woods w tym czasie odwiedzał rodzinę, a Deborah Harry chorowała na żołądek). Z tych powodów ze scenariusza usunięto wiele scen, zwłaszcza tych, w których chciano zastosować ambitne, wyszukane efekty specjalne.
W jednej ze scen, na telewizorze Maxa widać 2 joysticki od konsoli Atari 2600 i grę "Combat" z 1978 roku.
Zdjęcia do filmu kręcono od 19 października roku do 19 grudnia 1981 roku.
Postać zwana Brian O'Blivion oparta jest na Marshallu McLuhanie. Gdy reżyser David Cronenberg był jeszcze na college'u, uczył go właśnie McLuhan.
Nakręcono trzy różne zakończenia filmu. To, które pojawiło się w końcowej wersji, zaproponował James Woods.