Podpisuję się obiema rękami :) Drugoplanowe postacie (i nie tylko wymienieni przez Ciebie, ale jeszcze np. Olly Alexander), kostiumy >> bardzo dobre. Natomiast do głownych bohaterów mam identyczne spostrzezenia. Dodatkowo koleś grający Pipa cały czas wyglądał jakby miał się rozryczeć (to że popłakiwał w kilku scenach to juz pomijam, chodzi mi o jego spojrzenie). Miałam wrażenie, że jest totalną dupą życiową :P

z tym, że zaznaczam, iż nie czytałam książki, możliwe że jego postać miała być wykreowana właśnie na taką fajtłapę.

Książkę przeczytałam zaraz przed obejrzeniem filmu. Zgadzam się co do opinii o odtwórcach głównych ról. W książce Pip momentami mnie denerwuje (to jak odnosi się do Joe`go gdy jest już w Londynie itp.) , ale to wynika ze sposobu przedstawienia postaci, stoją za tym zachowaniem określone emocje. W filmie natomiast denerwowała mnie sztywność tej postaci. Jeremy Irvine nie ukazuje emocji potrzebnych do właściwego odebrania postaci Pipa. Film nie był tragiczny,ale myślę,że najpierw warto zapoznać się z dziełem literackim,w którym mamy dobrze,ciekawie poprowadzone wątki drugoplanowe i humor Dickens`a.

Dobre określenie fajtłapa, w książce to bardziej marzyciel, a w filmie...