Mocny i raczej ponury obraz amerykańskiego życia na wiejskiej prowincji, a właściwie na odludziu. Ludzie zdają się tu być zgorzkniali, smutni, pozbawieni nadziei, zdani na siebie, biedni, popadający w depresje i nałogi... Ale to są głównie Indianie lub półkrwi Indianie, którzy mieszkają tu od pokoleń i do takiego życia zostali zmuszeni, ponieważ (co w filmie zauważono) im nie pozostawiono właściwie niczego, a wszystko odebrano. To więc nie to samo co życia białych kolonizatorów, którzy świadomie przybywają np. na Alaskę mieszkać w dziczy, bo po prostu to lubią, to jest ich wybór - i dlatego są szczęśliwi w samotności, pośród pum, niedźwiedzi i śnieżnych zamieci.

To jest film ze słusznymi pretensjami o lekceważenie praw Indian. Na koniec bowiem dowiadujemy się, że policja w ogóle nie prowadzi statystyk zaginięć indiańskich kobiet. Tak więc ich los tak naprawdę władz nie obchodzi. Jak na ironię akcja filmu toczy się w stanie Wyoming, którego dewizą jest... "equal rights" - równość praw.

O walorach artystycznych tego filmu napisano już właściwie wszystko, więc daruję sobie ich komentowanie - po prostu bardzo dobry film.