WDT opowiada o Ameryce przelomu wieków, o czasie, w którym, zdumiewajaco wielu ludzi opetanych było obsesja wieszania sie w stodołach, wrzucania dzieci do studni, przecinania gardła współmałżonkowi, rozbierania się do naga na ulicy, podpalenia zbiorów sąsiada - oraz czynienia innych rzeczy, które mogły im najprowdopodobniej przynieść uwięzienie lub zamkniecie wzakładzie psychiatrycznym. I jeśliby ktos że to dopiero Wietnam i wewnątrzpolityczne skandale i bezeceństwa ostatnich dziesięcioleci uczyniły Amerykę krajem o smutnych perspektywach przyszłości, Lesy (i Marsh) przeciwstawiaja temu fakt, że amerykańskie marzenie rozpadlo się juz w końcu dziewietnastego wieku, i to nie w nieludzkich metropolich, ale w wiejskich społecznosciach, że cały kraj stał sie obłakany i to juz od dawna.

za: Susan Sontag, O fotografii