Dobry zarówno technicznie, jak i fabularnie. Miło go się oglądało, potrafił wciągnąć, chociaż można się tego było nie spodziewać. Jest szczerszy i wierniejszy prawdzie niż taka na przykład „9. kompania”, którą zwykło się nazywać propagandą (to, czy „9. kompania” rzeczywiście jest propagandą, pozostawiam sumieniom czytających). Jak przystało na Balabanova, jest to film, który chce się obejrzeć – po seansie raczej nie będzie się rozczarowanym.
Jak dla mnie największym minusem była lektorska wersja filmu – na angielskie kwestie nałożono rosyjską lektorkę, co trochę dezorientowało. Lepsze by były napisy. Szczególnie badziewnie się to oglądało, kiedy włączyło się polskiego lektora – słychać trzy języki, bądź tu mądry... Jako że nie lubię lektorów, film i tak obejrzałem z napisami, ale mimo wszystko było to trochę dekoncentrujące: po angielsku mówią co innego, po rosyjsku co innego, a w napisach jest jeszcze coś innego... Ale ogólnie dało się to przeżyć.
Nie wybaczę natomiast reportażu z powstawania filmu, gdzie opuszczono część kwestii – nie znam rosyjskiego na tyle, żeby się połapać w tym, co mówią, bo nigdy się tego języka nie uczyłem (cała moja wiedza ogranicza się do znajomości cyrylicy oraz tego, czego nauczyłem się od rodziców, oglądając rosyjskie filmy i słuchając Tatu :D).
Jak dla mnie – mocne 8/10.