Przewlekłe traumatyczne encefalopatia (CTE), jest chorobą postępującą zwyrodnieniową u osób, które doznały poważnego ciosu w głowę. objawy pojawiają się 8-10 lat później. Zaczyna się od bóli głowy, braku koncentracji, degeneracja postępuje dalej utrata pamięci, nie poznawanie bliskich, niekonwencjonalne zachowanie aż do postępującego otępienia , spowolnienie ruchów mięśni , utrudniona mowy, drgawki, zawroty głowy, głuchota , omamy słuchowe, zaburzenia oczne, takie jak opadanie powieki - często ostatecznie prowadzi do samobójstwa.
Tomograf nic nie pokazuje, bez śmierci nie ma diagnozy....

Futbol amerykański, sport drużynowy bardzo kontaktowy, piłka skórzana o kształcie elipsoidy, charakterystyczny szew z boku, dwie drużyny po jedenastu zawodników, których cel to zdobycie jak największej ilości punków. Oglądamy widowisko pełne pasji, rywalizacji, poweru i dostojeństwa a piłka przemieszcza się z rak do rak, ktoś wykopuje, ktoś podaje, najszybsi zawodnicy w chwili zderzenia generują siłę równa uderzeniu młotem w głowę...Mike Webster otrzymał ponad 70000 uderzeń w głowę.

Futbol najbardziej popularny sport w USA.
Mamy rok 2002 , samobójstwo popełnia Mike Webster, zwany "żelaznym Mikiem" , słynny "środkowy" gracz.
Dr Bennet Omalu (Will Smith majstersztyk rola) jest neuropatologiem z Nigerii, poznajemy go w chwili, gdy w sądzie jest biegłym w sprawie morderstwa, którego notabene oskarżony nie mógł popełnić z powodu hemofilii, udowadnia to w kilka minut, a robi to w tak naturalny i zabawny sposób, że wszystkich w zdumieni wprawa.
"Zajmuję się śmiercią, mam więcej śmierci w życiu"...
Warsztat pracy odzwierciedla cechy doktora niekonwencjonalność , profesjonalizm, kompetencje, precyzję, empatię, szacunek dla zmarłych. Doktor rozmawia ze zmarłymi, ciepło i z szacunkiem podchodzi do ciała zmarłej osoby, otacza takim ciepłem, używa "subtelniejszych" instrumentów/narzędzi do cięcia, i to staje się punktem zwrotnym , gdy na jego salę trafia Mike Webster i "opowiada" swoją historię.
Historia jest na tyle interesująca, że doktor zleca badania laboratoryjne mózgu. Wyniki badań wstrząsają, odkrywają, że seria neurologicznych wstrząsów uwalnia toksyczne białka...
Rozpoczynają się badania, analogiczne porównanie uderzeń - wstrząsów gracza futbolowego do zwierząt, odkrywa, że zwierzęta mają tłumiki wbudowane, anatomiczne pasy bezpieczeństwa, co chroni mózg. Słoik wypełniony wodą z mózgiem i wstrząsanie nim najlepiej obrazuje, na co jest narażona w sportach kontaktowych głowa, kask niewiele pomaga.

Zaczyna się od Mike Webstera (50 lat), potem kolejni gracze Justin Strzelczyk (36 lat), Terry Long (46 lata), Andre Waters (44 lata), Dave Duerson (51 lat) Tom McHale (45 lat) to byli emerytowani gracze, którzy w wyniku wstrząsów, kontuzji wykryto u nich przewlekłej traumatycznej encefalopatii (CTE).
Dr Omalu rzucił rękawicę NFL, idzie na wojnę z potężną korporacja profesjonalnych sportów ligowych amerykańskich, 20 mln ludzi pożąda ten produkt sportowy.....

Film bardzo dobrze zrobiony hipnotyzuje od początku do końca, akcja powoli się toczy, to nam pozwala przyswoić problem, poznać bohaterów i antybohaterów, skupić się na meritum sprawy. Sceny z Mikiem Websterem bardzo dobrze podkreślone światłem jarzeniówki, co podkreśla jego stan zaburzeń psychicznych i degenerację, która postępuję bardzo szybko, stany odmienności i powolną agonię. Świetne aktorstwo Albert Brooks w roli dr C. Wetcha, determinacja, wspieranie i niezłomność wobec przeciwieństw, dalej David Morse jako M. Webster metamorfoza i realizm stanu zaburzeń doskonale oddany, nieźle Alec Baldwin w roli dr Julian Bailes szukający odkupienia, nonszalancja Dr Steven DeKosky w wykonaniu Eddie Marsan niezwykła.
Na koniec zostawiam Willa Smitha, to nie jest mój ulubiony aktor, ale muszę przyznać, że zagrał koncertowo, uczynił z tej roli perełkę, rola od a do z jest kompletna, dopracowane szczegóły ruch ciała, gesty, mimika, barwa głosu, akcent, przebijanie się momentami talentu komediowego aktora, który jednak powściągliwie trzyma w ryzach. Smith zagrał doskonale, błyszczy tą rolą, charyzma bije od niego i niezłomność i cały czas pierwiastek ludzki.
Polecam bardzo dobre kino bez rysy (cukierkowe trochę), ciekawa historia świetnie opowiedziana przez Petera Landesmana.