Głównym motywem filmu są bolesne wspomnienia Sylwka - Syna o piciu jego Ojca - Adama. Naprzemianlegle do tego - zaczyna się w Adamie odwijać taśma własnych wspomnień, tworzących - wraz z opowiadaniem Syna - listę największych strat i ran, zadanych przez picie - sobie i bliskim. Ze wspomnień Adama wynika jeszcze coś: czarna sztafeta pokoleń. Ojciec Adama też pił i Adam poprzysiągł sobie, że nie przysporzy nigdy takiego strachu i wstydu swojemu synowi. A jednak... Zresztą Ojciec Adama też to sobie w dzieciństwie przysięgał... Więc, czy można przerwać tą czarną sztafetę?

Adam Miauczyński (Marek Kondrat) jest kulturoznawcą i alkoholikiem, jednak od kilku lat stara się nie pić. Pewnego razu jego syn Sylwester (Michał Koterski) zwierza się, że kiedyś życzył mu śmierci i myślał, żeby go zabić. Zaczyna opowiadać, dlaczego chciał to zrobić: jak bał się wracać do domu, jak wstydził się przed kolegami ojca-pijaka. Wraz ze wspomnieniami Sylwestra o piciu ojca, zaczyna się w Adamie odwijać taśma własnych wspomnień. Adam przypomina sobie, że jego tata też pił, że jako mały chłopiec poprzysiągł sobie, że nie popełni tego samego błędu, co ojciec.

W swoim najnowszym filmie Marek Koterski mierzy się z problemem alkoholizmu. Jak sam twierdzi, pracował nad scenariuszem kilkanaście lat, zbierając doświadczenia i wypracowując jak najlepszą koncepcję. Historia Adasia jest opowiedziana bardzo sprawnie, momentami nawet zabawnie. Jednak śmiech w tym filmie jest gorzki i przerażający, a fabuła może drażnić niektórych widzów swoją prawdziwością. I właśnie to sprawia, że trzeba ten film zobaczyć i tak jak Adaś i Sylwek zmierzyć się z historią rodziny, która nie jest łatwa. Bo przecież pił dziadek, pił ojciec, a syn z poczucia bezradności zaczął brać narkotyki. Koterski nie daje w tym filmie laurki, lecz stara się odkryć prawdę. Pytanie tylko czy o nałogu czy o nas samych?

Sfrustrowany Adaś Miauczyński (Marek Kondrat) ciągnie swój krzyż przez życie. Chcąc uciec przed rzeczywistością, pije na umór. Tak jak jego ojciec, który mu zniszczył życie, Adaś stacza się, niszcząc teraz życie syna (Michał Koterski).

Adam Miauczyński nie miał łatwego dzieciństwa. Jego ojciec był alkoholikiem i do tego namawiał go do picia, gdy ten zaledwie nauczył się chodzić. Adam został kulturoznawcą i wydawało się, że wyjdzie na ludzi ale wtedy zaczął pić. Jakimś cudem jako alkoholik znalazł sobie żonę i miał z nią dziecko. Po urodzinach Sylwka przestał pić. Nie pił prawie przez siedem lat i znowu zaczął. Było tak przez cały czas z małymi, coraz krótszymi przerwami bez picia. W podeszłym wieku, gdy już całkowicie zwalczył nałóg, Adam spotkał się ze swoim synem i razem wspominają te nieprzyjemne czasy. To właśnie przedstawia ten film, retrospekcję z życia Adama.

Adam (Marek Kondrat), były nauczyciel akademicki, kulturoznawca, niepijący już alkoholik, przeżywa chwilę zadumy nad swoim życiem. Ma 50 lat, dorosłego syna Sylwka (Michał Koterski) i robi coś w rodzaju rachunku sumienia. Wspomina, jak jeździł z synem na wakacje i jak porąbał choinkę w Boże Narodzenie. Jak przygotowywali się do matury i ... jak Sylwek wstydził się zapraszać kolegów do domu, bo tata był zawsze pijany. Niewesoły ten rachunek sumienia, choć wynik optymistyczny. Bo miłość czyni cuda.

Po sukcesie "Dnia świra", Marek Koterski ponownie zmierzył się z postacią Adasia Miauczyńskiego, neurotycznego bohatera swojego cyklu filmowego. Tym razem problemem Adasia jest uzależnienie od alkoholu. Miauczyński jest pijakiem, który przegrał swoje życie. Stracił wszystko - pracę, rodzinę i znajomych. Poznajemy go w dwóch wcieleniach: 33-letni naukowiec (Andrzej Chyra) coraz bardziej pogrąża się w oparach nałogu. Kuszony przez Anioła Zła, unieszczęśliwia swoich najbliższych. Z kolei Adaś w wieku lat 55 (Marek Kondrat) to już niemal kompletny degenerat opuszczony przez wszystkich. Przed ostatecznym upadkiem ratuje go miłość syna (Michał Koterski). Obydwaj siadają przy stole i szczerze rozmawiają o wszystkim, co ich do tej pory dzieliło...

Sylwek Miauczyński (Michał Koterski), dwudziestoletni młodzieniec, były narkoman, rozmawia o swoich wspomnieniach z ojcem Adamem Miauczyńskim (Marek Kondrat), 55-letnim nauczycielem akademickim, który cały życie borykał się z nałogiem alkoholowym. Sylwek opowiada ojcu, jak przez całe dzieciństwo się bał, jak wstydził się swojego wiecznie pijanego ojca, jak szczerze go nienawidził i pragnął jego śmierci. Przypomina mu najgorsze momenty życia, gdy pił całymi dniami nie wychodząc z domu; gdy zapominał odebrać synka od dentysty, gdy raz po raz ranił biednego Sylwka.