Sporo znanych twarzy: Gary Busey, James Russo, Robert Miano, Jeff Fahey, Michael Madsen, Evan Rachel Wood. Najlepszy jak dla mnie Michael Madsen (niezbyt go dużo, najwięcej pod koniec) i scena w których wytrąca z ręki oficerowi policji, megafon. Poza Madsenem, Fahey spisał się medal, a o samym filmie, można odnieść wrażenie, że jest o typach siedzących w chałupie pod kocami i pijących piwa z lodówki, coś tam ględzą, ale nie odstępują tej chałupy na krok, co jakiś czas wychodząc jedynie przerzucić łopatą jakiś gnój przed domem. Serio, dużo scen w której Fahey, Russo i jakiś jeszcze jeden gość siedzą i gadają, nic za bardzo z tego nie wynika. Miano i Busey podobnie jak tamci prowadzą jakieś rozmowy o interesach. Ciekawszym wątkiem była dla mnie relacja Fahey'a i pięknej Elizabeth Lambert oraz jej córki, gdyby nie to, ocena pewnie poszłaby w dół, a tak to jednak dobrze się bawiłem, nawet dzięki chłopakom leżącym pod kocami, bo w połączeniu wszystkie wątki (które były w filmie ze sobą powiązane) tworzyły wspólnie fajną atmosferę, dzięki której przyjemnie film oglądało się do końca.
Zapraszam do dyskusji każdego, kto ma coś do powiedzenia :)