Dosyć smutna historia o pewnej naiwnej tancerce, która nie wiedziała, że stanowi formę tytułowej zabawki dla bogatych knurów. Lulu ma jednak wielkie parcie na bogaczy i na siłę wpycha się na Salony. Dosłownie. Najpierw po imprezie ładując się do samochodu Kresowiaka i jadąc do jego posiadłości, potem "szokuje" na urządzonym przez niego balu. Pragnienie i wiara w sukces posiadania bogatego męża (najpierw Ojciec-Ziemianin, potem młody Panicz) były w niej tak silne, że zniosła upokorzenie w postaci wysłania jej do domku gajowego, bo "goście przyjechali i skandal by był". Dziewczyna u gajowego nie próźnuje i flirtuje z Kuźmą - prostym, ale wrażliwym wiejskim osiłkiem, którego miastowa dziewczyna owinęła sobie wokół palca w trymiga.
Typowa ambitna porażka. Historia jako tako ujdzie, niestety oprócz Lulu i Kuźmy nie ma tu postaci z krwi i kości. Większość to stereotypy lub duchy zalegające. W komedii można to zrozumieć. W dramacie obyczajowym to jednak wielki minus.