spotykam się tutaj z opiniami nie tyle co niepochlebnymi, ale takimi, które mówią tylko i wyłącznie o braku sensu w tym filmie, a przeciez jest odwrotnie. właśnie przed chwilą obejrzałam "Zagubioną autostradę" i jestem pewna, że sensu w niej jest dużo.

po pierwsze głowny bohater jest chory. choroba została wywołana przez miłość do kobiety. zauważcie, że on ciągle podejrzewa zonę o zdradę i jak widzimy na końcu ma rację. zatem ją zabija, po czym zostaje skazany na śmierć. w tym momencie choroba + wyrzuty sumienia powodują, że mężczyzna po otrzymaniu tabletki nasennej od lekarza zasypia i stwarza siebie na nowo. zauważcie, że wtedy, gdy Fred zasypia widać drogę- autostrada ta jest jakby przejściem z jednej świadomości do drugiej.

nowy główny bohater, to młody chłopak, który jest mechanikiem, ale również ma problemy z pamięcią, poza tym policjant znajduje go w celi Freda, dlatego można sądzić, że jest to alter ego Freda. ale oprocz tego bardzo się od siebie różnią, chociażby w doborze zawodu czy zamilowania do muzyki- wazny jest tu fragment gdy ten młody chłopak wyłącza radio, gdzie ktoś gra na saksofonie ( Fred byl saksofonistą)
i jeszcze Alice- niby ta sama kobieta co Renee, ale inna. po pierwsze blondynka, po drugie kobieta, która czerpie przyjemność z seksu z mężczyzną, w którym jest zakochana.

ważne jest tez to, że Fred tworzy nowego siebie, ponieważ Alice zdradza swojego faceta właśnie z nim i tym razem to nie Fred jest zdradzany. męzczyzna uklada sobie nowy "plan". jednak oboje wiedzą, a młody mechanik nawet słyszy, że jego ukochana nigdy nie będzie cała jego.

i na końcu mamy powrot do tej urwanej części z początku- bardzo piękna klamra- uwielbiam takie filmy, gdzie widzimy jak Fred popełnia zbrodnie. człowiek w makijażu, jak dla mnie jest materializacją złej natury Freda.

jeszcze nad paroma kwestiami w filmie się zastanawiam.
jeśli macie coś do dodania, to śmiało.

moja ocena- 8/10