Oczywiście, specjalnie dla Ciebie Will powinien wstać, zacząć chodzić i posuwać Emilię. Dobrze by było gdyby jeszcze założył pelerynę i został Batmanem (kasę już miał).
Nie wiem skąd się tacy ludzie biorą - zawsze wszystko wiedzą najlepiej i za innych. Facet nie mógł sobie własnego tyłka podetrzeć, ślinił się i leżał we własnych ekskrementach dopóki, któś go nie wytarł, ale "nieeeee był egoistą", bo przecież miał kasę i miłość swojego życia".

Jak już wyjdziesz poza nawias pieniędzy i happy endów, to może dostrzeżesz, że ten film nie jest tylko o eutanazji, poddawaniu się czy innych tego typu sprawach, ale jest to film przede wszystkim o:
1. Podejmowaniu decyzji za SWOJE życie
2. Prawie do zachowania godności.
3. Miłości, tak miłości - skazywać zakochaną w nim 26letnią dziewczynę na to by do końca swego życia podcierała mu tyłek... to dopiero byłby egoizm ze strony Willa.
A to, że jej chwilowo histeria się udzieliła, to niczego nie zmienia. Ot hormony - baby już tak mają, zwłaszcza młode i niewinne. Jej również buzowały, nie myślała racjonalnie ani z wyprzedzeniem tych kilku lat - on jak najbardziej. Wiedział, że prędzej czy później ją unieszczęśliwi a ona... jak to baba, nie była w stanie pomyśleć na chłodno i wybiec myślami dalej niż za kolejny weekend.

"Kurde, ja wiem że ludziom którzy są niepełnosprawni jest ciężko, ale mają o wiele gorsze życie, gorsze warunki i żyją!" Umówmy się, że guzik wiesz.
Ja również, ale przynajmniej nie próbuję robic za mentora.