Ich miłość się zapowiadała na piękną i jedyną, bo rola Lou ograniczała się do towarzyszenia i karmienia. A ona naiwnie uważała, że już wie jak to jest i wszystko zniesie. Była zbyt naiwna, żeby sobie uświadomić, że to ogromny obowiązek - przecież nawet jeden jedyny raz kiedy miała się nim zająć, wolała się upić, niż pomyśleć o opiece nad nim, czy odpowiedzialności jaką na siebie wzięła. Świetnie się bawiła, a Will wiedział, że rzeczywistość jest zupełnie inna.
Ich miłość miałaby szanse, gdyby ona była trochę mądrzejsza i świadomie wybierała życie z nim. Bo tak, to niestety ale czekało ją tylko rozczarowanie, że to nie bajka.

Być może, ale ja to widziałam w zupełnie innych barwach. Chyba za bardzo im kibicowałam i na koniec po prostu emocje mnie poniosły :)