Dla wszystkich wątpiących w diagnozę CRPS

Polecam obejrzenie zeznania dr Pradeepa Chopry z procesu Kowalskich ze szpitalem Johns Hopkins (który wygrali): “Doctor Describes Pain of CRPS | Kowalski v Johns Hopkins All Children's Hospital” na kanale COURT TV na YouTube. Lekarz zeznał:
- przez ostanie 20 lat przyjął około 125000 pacjentów z CRPS (średnio 5 tygodniowo),
- CRPS to jedno z nielicznych schorzeń bólowych, które można dosłownie zobaczyć u pacjenta (ma widoczne objawy),
- diagnoza CRPS opiera się na bardzo jasnych zasadach i regulacjach,
- pacjenci z CRPS odczuwają jeden z najsilniejszych możliwych bólów na świecie, gorszy niż ból przy amputacji, raku, porodzie, opisywany jakby “włożyć rękę do rozgrzanego pieca i ją tam trzymać”, najwyższy w skali McGill (46 punktów od 0 do 50) - nie ma nic sklasyfikowanego wyżej!
- w CRPS nawet najdelikatniejszy dotyk powoduje ból,
- ból w CRPS nie ustępuje nigdy, chorobę nazywa się samobójczą, ponieważ wielu pacjentów nie wytrzymuje bólu, nie znajduje pomocy i zrozumienia, i popełnia samobójstwo,
- nie ma znanego sposobu leczenie choroby, próbuje się różnych metod z lepszym lub gorszym skutkiem, zwykłe środki przeciwbólowe nie pomagają,
- pacjenci mają trudności ze znalezieniem prawidłowej diagnozy, odwiedzają wielu lekarzy i często piętnowani są jako zmyślający chorobę, mający zaburzenia psychiczne czy lękowe (zwłaszcza dzieci),
- w CRPS źródło bólu znajduje się w mózgu (dochodzi do aktywacji komórek glejowych w mózgu i powstania stanu zapalnego, leczenie polega na próbie ich dezaktywacji),
- stres emocjonalny lub fizjologiczny może spowodować nawrót objawów CRPS (huragan na Florydzie!),
- nagłe przerwanie procesu leczenia Mayi w szpitalu, niewłaściwe obchodzenie się z pacjentem (zadawanie bólu przez niepotrzebny dotyk) doprowadziło do trwałego pogorszenia CRPS u Mayi (!!!)