Właśnie obejrzałem. 100% zgody. Film raczej nie dla każdego. Ale ja się bawiłem świetnie. Do tego uwielbiam rozkminy o podróżach w czasie. No i ten plot twist z mordercą w pękniętej masce.

Dokładnie tak "fajniutki slasherek". Niby nic wybitnego, ale jest po prostu... FAJNY! :D Inny niż wszystkie, coś nowego, zabawnego, pouczającego...
Ja to jestem jakaś dziwna, ale mnie się chyba bardziej podobają te niepoprawne lata 80 niż to co jest dzisiaj :D

Absoutnie nie jesteś "dziwna"....ja mam tylko nadzieję że te wszystkie super poprawne dyrdymały głòwnej bohaterki miały za cel wyśmiac ròwnież "współczesną wrażliwośc"...bo film jawnie nabija się z lat 80tych.

Nie jesteś dziwna, jesteś normalna.

Dobrze ujęte. Solidny slasher. Niech młodzież ogląda i próbuje zrozumieć jak potężne zmiany zaszły w relacjach społecznych w tak przecież krótkim okresie czasu. My dorośli tej miałkiej "poprawności" jaka opanowała młode umysły dalej nie możemy ogarnąć, jak to się w ogóle stało. Spokojna głowa jednak, świat zachodnich lewackich wartości się chwieje mocniej niż kiedykolwiek

Tobie się łeb chwieje

Zgadzam się w 100%. Dla mnie jako fana krzyku ten film był super. Wątek dochodzenia, wątek podróży w czasie, wątek zmian, wszystkie ciekawe. Za to mojej znajomej- fance obecności, nie przypadł do gustu.

Lekka komedia, technicznie i fabularnie taka B-klasowa. Przypomina trochę Dziewczyny śmierci.

Film rusza trzy różne gatunki i z żadnego nie jest przyzwoity:
1. Komedia - żarty polegające głównie na motywie "fish out of water" ale są w tym słabe, wtórne i powtarzane. Przykład? Mamacita.

2. Slasher - stosunkowo mało go jak na film, który na tym stoi. Morderstwa są zaprezentowane sztampowo jak na ten gatunek, brakuje finezji czyli zwyczajnie wiedzy na temat tego podgatunku horroru, jego historii.

3. Science-fiction - głównie nudna polemika i nabijanie się z motywu z "Powrotu do przyszłości"

Poza tym : wartości realizacyjne na poziomie filmu telewizyjnego. Nie czuć w żaden sposób lat 80 bo nie ma na to wystarczająco dużego budżetu. Głównie zamknięte pomieszczenia. Scenografia i kostiumy nie wyglądają na autentyczne a na spreparowane na potrzeby filmu.

Tylko, że film właśnie wyśmiewa te tzw. społeczne zmiany pod przykrywką zbulwersowania głównej bohaterki. Czerwony Indianin w herbie szkolnej drużyny piłkarskiej określany przez nią jako "rasistowski" lub teksty w stylu "homo są cudowni" będący odpowiedzią na ironiczne stwierdzenie, że dziewczyny nie przyjechały do domku na "lesbijski weekend", to byłaby propaganda zbyt głupia nawet jak na tego typu "neflixowskie" zabiegi. Dziwię się, że w ogóle można odebrać to jako krytykę stosunków międzyludzkich z rzekomych lat 80, zaprezentowanych przez twórców filmu.

Ach! No i jeszcze czarnoskóry geniusz, oczywiście kobieta(!), tworząca niemalże od niechcenia wehikuł czasu.

Parafrazując klasyka - niektórzy nie rozpoznaliby ironii nawet gdyby ta do nich podeszła, i zamaszyście kopnęła w [d]upę ^^.

Czy to cokolwiek zmienia w tym, że żarty są powtarzalne i na pewnym etapie już zwyczajnie nudne? Nie. W "Powrocie do przyszłości" bohater też dziwił się swojej matce, że była inna jako nastolatka ale tam to było jakoś podbudowane wcześniej, więc i te żarty były inaczej pokazane poza tym film nie był nimi aż tak załadowany.