Zgadzam się! Niestety najpierw zobaczyłem Too big to fail, a dopiero po paru miesiącach Inside Job (http://www.filmweb.pl/film/Inside+Job-2010-573864) i byłem skazany na myślenie, że administracja Buscha była genialna i bielutka i wręcz z heroiczną pasją walczyła o sprawiedliwość.

Inside Job jest świetnym dokumentem, polecam, jako uzupełnienie filmu, zawsze można spojrzeć z dwóch stron i zdecydować, po której stanąć, samemu wyrobić zdanie :)

Biedaczysko Poulson o mało się nie wykrwawił w filmie, więc oglądając się musiał mieć niezłą zabawę.

A niby kto sfinansował to gówno jak nie Poulson i jego ekipa za swoje gigantyczne premie.

Nie tak dawno wyszły wspomnienia Paulsona z tych kilku nerwowych dni i niezależnie od oceny administracji Busha w swoich ocenach także należy być uczciwym, że nikt nie jest idiotą, szaleńcem, któremu zależy by wysadzić własny kraj, czy chciałby przejść do historii jako człowiek pod którego rządami rozwalił się system finansowy kraju i doszło do kryzysu na miarę Argentyny - wspomnienia pokazują tą niepewność co będzie jutro, za tydzień.

Pean? Przecież ten film obnaża niekompetencje Poulsona i jego ekipy, najlepszym przykładem scena, w której okazuje się, że opcja "cash for trash", którą przez kilka dni forsowali jest niewykonalna (a właściwie wykonalna, ale zbyt powolna, by cokolwiek uratować). Albo wcześniej, gdy negocjowali przejęcie Lehman Brothers przez Barclays, ale nie pomyśleli nawet o brytyjskim regulatorze, który już po dogadaniu umowy ją zablokował. Nie wspominając o tym, że "człowiek od liczb", który prawie od początku mówił o "zastrzyku gotówki" był prawie do końca lekceważony. Republikanie zostali dodatkowo ośmieszeni jeszcze przez scenę z McCainem. A Busha już więcej ośmieszać chyba nie trzeba, już chyba nawet republikanie wiedzą, że był idiotą :) Co do samego Poulsona, to ja wierzę, że wymiotował ze zdenerwowania. Nawet jeżeli jest egoistą, który ma w nosie swój kraj, to był jedną z niewielu osób, które wiedziały co się stanie, jeżeli czegoś nie zrobią i co ważniejsze, to on był odpowiedzialny. Więc sarkastyczna uwaga o "biednym Poulsonie" wydaje mi się chybiona.

Zgadzam się, że "Inside Job" było lepsze, chociaż też nie ustrzegło się kilku populistycznych chwytów (mimo bardzo merytorycznej i rzetelnej formuły). Mimo wszystko "Too big to fail" u mnie na siódemeczkę.

Gdyby nie Warren Buffett (mówił o swoim udziale w tej kraksie i jeszcze wspominał, że miał moralniaka z powodu derywatów), to Poulson mógłby sobie ratować... Twój opis zgadza się z tym, co jest pokazane w filmie, a gdyby tak... spojrzeć inaczej, może okazać się, że to, co pokazane niekoniecznie jest zgodne z prawdą :)

Nie no, jasne, że to nie musi być zgodne z prawdą, ale uważam, że wydźwięk filmu jest daleki od pochwalnego ;)

Ekipa Busha na tle kryzysu w UE działała jednak niesłychanie szybko, problemem było uchwalenie TARP bez dyscypliny klubowej, której w USA praktycznie nie ma i w ustawie mamy takie perełki jak wsparcie dla producentów łuków drewnianych w jakimś tam stanie, bo liczy się większość ! To czyszczenie aktywów w USA było też skuteczniejsze i jedna drobna uwaga do tytułu wielkość banków w USA do PKB jest mniejsza, niż w Europie, większe banki ma Francja, a jest znacznie mniejsza od USA, to pokazuje skalę problemu, ciekaw jestem podobnego filmu o problemach Euro.

A skąd Ty to możesz wiedzieć? - To jest Twoja opinia. Jeszcze nie spotkałam się z filmem, który pokazywałby obiektywną prawdę. Ani widzem, który potrafiłby to bezsprzecznie stwierdzić. Też nie wiem kim trzeba być, żeby sobie światopogląd budować na podstawie obejrzanego filmu, jaki by on nie był.

Mogę to wiedzieć z tego samego źródła, z którego ty tego nie wiesz :) Ponieważ o budowaniu mojego światopoglądu wiesz dokładnie NIC, w związku z tym nie poruszaj tego tematu.

Ta Twoja wypowiedź równie dobrze mogłaby znaleźć się na forum filmu "Nocna zmiana", albo obrazu Pospieszalskiego o Smoleńsku. Mam nadzieję, że tak oszołomsko nie podchodzisz jednak do świata. Dystansu życzę i zaprzestania głoszenia prawd w Internecie (trochę od tego tłoczno).

Nie ma nic gorszego, niż jedna jedyna prawda - Inside Job - jest filmem z tezą, na tym tle ten film z założenia fabularnych skupia się faktach i nie dokonuje takich ocen, pokazuje postacie z ich rozterkami wyborami i kilka gorących dni, nie jest to może kino wybitne, z wielkimi kreacjami, całość robi wrażenie filmu telewizyjnego zrobionego na szybko, byle zdążyć póki temat gorący, ale produkcja trzyma jakiś poziom i co do faktów nie kłamie.

prawda - jeśli nie jest jedyna - przestaje być prawdą; wiele prawd to „g*wno prawda” :)

O tym, że nie ma jednej prawdy - mówi nam Akiro Kurosawa w Rashomon.

prawda jest jedna ale nie od ludzi tylko zdarzenia, faktu. Prawda lansowana przez kogokolwiek to tylko wybielone kłamstwo w które sam wierzy ;)
Prawo zastrzegam na swoje przemyślenia.

to są dobre filmy by wiedzieć kto kim jest i za kim stoi tak samo jak w czasie wyborów wiesz w których sklepach nie kupować aby bandy sku... nie wspierać