A "morałem" tego filmu jest: zawsze miej przy sobie grzybki-halucynki, bo nigdy nie wiadomo kiedy będziesz musiał wyciągać sobie gałąź z brzucha ;). Jest to też film edukacyjno-survivalowy, bo wiemy już, że jak się sika nad brzegiem rozlewiska na pustyni - to mocz może przyciągać utopione w nim trupy wprost pomiędzy nasze nogi :).
Typowe w kinie francuskim - niezłe zdjęcia, fajny klimat, muzyka, intrygujące sceny, ale niedbałość o szczegóły i jakaś tendencja do przeginania wszystkiego - wręcz lekceważenie inteligencji widza. Dlatego w tym przypadku film musi być ukarany. Można było zepchnąć tą kobietę z mniejszej przepaści i nie robić sobie siary reżyserią, bo nabijając się na gałąź przede wszystkim złamałaby kręgosłup, w tym kręgi szyjne. Podpaliła drzewko i przepaliła gałąź, sama nie płonąc. Odporność na ból zdumiewająca. Potem, po ranie wielkości pięści, nie zostaje prawie śladu, bo sobie przyłożyła gorącą blachę... No naprawdę, czy to obraz dla małych dzieci, czy niedorozwiniętych ludzi? Potem, już jako całkiem wyzdrowiała Lara Croft dokonuje brutalnej zemsty i film staje całkiem liniowym przewidywalny, z thrillera robi się zwykły film akcji. Reżyserowi było jednak mało absurdów, to pani Jane strzela do gwałciciela z... broni śrutowej nabojem do sztucera, chociaż cała obwieszona jest pasem z nabojami śrutowymi i było pokazane jak do broni ładuje takie właśnie śrutowe naboje.
Szkoda, szkoda, szkoda... bo film miał bardzo duży potencjał, w tym świetnego aktora Vincenta Colombe.