"Jednego tygodnia zostałem pobity raz jako Żyd, drugi raz jako ONR-owiec!"

"Na Kowno! Żydzi na Madagaskar! Niech żyje marszałek! Precz z sanacją!"

Jak puszczają film w godzinach 1-3 a mi chce sie jeszcze o nim pisać to chyba musi być całkiem dobry :>

Bez wątpienia siłą napędową jest wspaniały dowcip, lekkie podejście do historii poprzez Warszawę lat 30, wojnę i początki socjalistycznej Polski. Filmowe obserwacje są tu bardzo trafne i zdystansowane, nieporównywalnie swobodniejsze niż wcześniejsza "Eroica". Odbiór filmu nie ulega żadnej zmianie mimo radykalnie innej sytuacji politycznej.

Zwłaszcza pierwsza część filmu jest świetnym doświadczeniem, na tyle świetnym, że trudno utrzymać ten poziom do końca - choć nadal jest bardzo zabawnie to robi się monotonnie.
Dlatego bo te świetne momenty z pewnej strony uświadamiają, że film jest ciągłą opowieścią poziomą, bez ścisłego powiązania, bez klasycznego zawiązania - rozwinięcia - kulminacji - finału.
Z innej jednak strony daje to też nowoczesność przekazu, oryginalną formę którą spotka się w późniejszych filmach i to tych światowej sławy.