Czyli bez przeczytania poematu nie da się zrozumieć filmu?

Ja nie znałem tej legendy wcześniej i film w wielu momentach był dla mnie niezrozumiały, moja dziewczyna zinterpretowała praktycznie wszystkie symbole poprawnie, a inne osoby w kinie śmiały się z zażenowania po napisach końcowych.
Więc podsumowując lepiej znać zarys tej legendy/ poematu i mieć pełna świadomość wydarzeń na ekranie.

Ech... Według mnie film powinien być zawsze osobnym dziełem, możliwym do zrozumienia bez czytania średniowiecznych angielskich legend.

Poszedłem na film nie znając poematu, i byłem pod wielkim wrażeniem. Nieznajomość materiału źródłowego nie przeszkadzała mi w odbiorze, ale mam wrażenie, że mógłbym trochę więcej wyłapać, gdybym go wcześniej przeczytał.

+1 do wypowiedzi wyżej

I jest

O kurde. Napisz proszę o czym była scena po napisach? Czułem coś, że trzeba było poczekać wrrrr

Dziewczynka, prawdopodobnie córka Gawaina oraz jego kochanki, bawi się koroną króla, a potem ją przymierza.

Córka żony i Gawaina jak już... z kochanką miał syna.

A chciałbyś zdradzić co nieco z odbioru twojej dziewczyny? Jestem ciekawy jak to odebrała po przeczytaniu poematu

Ja nie znałam tego akurat utworu, ale miałam styczność ze staroangielskimi pieśniami/baśniami. Nie wiem, czy wszystko zrozumiałam tak, jak autor oczekiwał, ale film mnie zachwycił i bawiłam się świetnie.

Aż specjalnie przeczytałem poemat po zobaczeniu filmu i muszę powiedzieć, że Lowery zrobił w adaptacji antytezę poematu. W tekście Gawain jest wzorem cnót rycerskich, który raz zbłądził, co zostało mu wybaczone, zaś w filmie jest zaprzeczeniem rycerza, który raz zebrał się na odwagę i zachował po rycersku, acz ze względu na otwarte zakończenie nie wiemy, jaki był tego rezultat...

Wiesz może, o co chodziło z tymi wielkimi kroczącymi postaciami? Kim one były?

To zależy od interpretacji. Moim zdaniem to kolejny z testów na cnoty rycerskie, jakie Gawain zawalił. Chciał wykorzystać olbrzyma, by skrócić podróż. Olbrzymowi się to nie spodobało, chciał go trzasnąć, ale lisek go uratował. A potem zdradził lisa...

Kurczę a ja właśnie specjalnie tego nie czytam wcześniej, żeby zobaczyć film bez oczekiwań co do treści i bez "spoilerów".

wydaje mi się, ze szarfa ktora dala mu mama byla symbolem strefy komfortu a zdobyl sie na odwagę by stanac smiercia twarza w twarz odrzucajav ja na końcu

i to jest właśnie największa porażka twórców...

Oglądałem bez przeczytania pierwowzoru i uważam, że to jeden z lepszych filmów jakie oglądałem w ciągu kilku ostatnich lat. Wszystko gra: fabuła, muzyka, scenografia, gra aktorska. Doskonałe dialogi: "Dlaczego mnie o to pytasz?". Mam ochotę obejrzeć jeszcze raz, aby zwrócić uwagę na wszystkie smaczki. BTW niektóre elementy scenografii były ręczne malowane.

zdecydowanie tak. Oglądając film mozna sie zgubic szukając w nim niewiadomo czego