Trochę namotany i trochę wedle formuły: "zarzucimy was toną postaci, pokażemy wam je bez przygotowania, sote, a wy teraz układajcie te puzzle, wybierajcie sobie ulubieńców...", itd., itd. Niektórzy to lubią, no i oczywiście ma to zaletę w postaci możliwości pokazania jakiegoś wycinka postaw i stworzenia obrazka współczesnej obyczajowości. Wadą takiego pomysłu jest lekki bałagan i uproszczenia.
Porównałbym jeszcze ten film do "Vicki, Christina, Barcelona", bo pointa praktycznie ta sama -- ale jakość obu filmów, zupełnie różna. Co mistrz, to mistrz, po prostu :).