Klasyczny, amerykański film drogi z lat 70-tych. Były wojskowy i ex-policjant, który zna światek władzy od podszewki, staje się kierowcą rajdowym i "przewoźnikiem" nadużywającym "dopalaczy". Ponad wszystko ceni sobie wolność i niezależność, co idzie w parze z przeciwstawianiem się miejscowym władzom i łamaniem przepisów. Anarchista, hippis?? Ale z głęboko zakorzenionym poczuciem moralności: w głębi duszy jest dobrym człowiekiem, pomaga potrzebującym, nie bierze tego, co do niego nie należy. Zagubiony, samotny?? W każdym razie sprawia, że widz, a także przypadkowi bohaterowie filmu lubią Kowalskiego i się z nim identyfikują. W tle czarnoskóry, niewidomy dziennikarz radiowy, mocno uduchowiony, ekscentryczny, wierzący w prawo do wolności jednostki, za cenę własnego zdrowia pragnący pomóc rajdowcowi. Cały obraz okraszony scenami pościgów, pięknymi, bezkresnymi przestrzeniami, klasycznym autem i wspaniałą muzyką. Oczywiście, jak na "film drogi" przystało, trochę niektórym akcja może się dłużyć, ale chyba taki urok tego gatunku. Oceniam na 7/10, z ogromnym plusem za ścieżkę dźwiękową.