następuje katastrofa budowlana ,,Centrum im. Dereka Zoolandera dla dzieci, które nie potrafią dobrze czytać a chcą się nauczyć tego i innych fajnych rzeczy też". Derek Zoolander(Ben Stiller), oraz jego syn wychodzą z wypadku bez szwanku, jego przyjaciel Hansel(Owen Wilson) żyje, ale ma zmasakrowaną twarz, niestety Matilda Jeffries(Christine Taylor) matka syna Dereka ginie. Niedługo potem za fatalne opiekowanie się synem Zoolanderowi zostaje zabrany Derek Jr.
Hansel i Zoolander zaszywają się na kilkanaśice lat na odludziu, jeden na południu, drugi na północy.
Mija kilkanaście lat, ktoś zabija ikony muzyki pop. Ofiary łączy jedna cecha, ten sam przedśmiertny grymas. Wydział mody Interpolu poszukuje największego eksperta od podobnych grymasów...
Zoolander no. 2 jest pastiszem głośnych filmów ostatnich lat, jednocześnie karykaturą świata mody. Fabuła jest dużo słabsza od części pierwszej, jako komedia też jest nierówna, raz się śmiejesz, a niedługo potem ogarnia cię obrzydzenie. O ile pierwsza część promowała dziwadła, to tutaj jest jeszcze gorzej. Na szczęście film się w połowie rozkręca. Ale i tak miałem zagwozdkę, czy wystawić Zoolanderowi 2 cztery albo pięć gwiazdek.
Ostatecznie w mojej opinii zasługuje na słabe pięć punktów w skali.