Miguel - zwyczajny człowiek - pewnego dnia w drodze do pracy zostaje porwany i uwięziony w głębokim, murowanym dole. Niczym bohater kafkowskiego koszmaru Miguel nie ma pojęcia dlaczego i kto go tam przetrzymuje. Mijają dni, wypełnione cierpieniem fizycznym i psychicznym, które doprowadzi do duchowej degradacji jeńca. Miguel stopniowo ucieka we wspaniale ukazany w filmie świat fantazji. "Zulo" jest monologiem zdesperowanego człowieka, metaforą stanu umysłu, targanego niepewnością, lękiem, brakiem nadziei.

[opis dystrybutora]