Brian Boitano 

Brian Anthony Boitano to pochodzący z Kalifornii, amerykański łyżwiarz figurowy - czterokrotny mistrz USA (1985-1988), dwukrotny mistrz świata (1986 i 1988) oraz mistrz olimpijski (1988) w konkurencji solistów. Na arenie międzynarodowej zabłysnął po raz pierwszy, zdobywając brązowy medal na mistrzostwach świata juniorów w 1978 roku, ale dopiero sześć lat później został wicemistrzem USA. Dało mu to przepustkę do startu w Igrzyskach Olimpijskich (1984), gdzie zajął piąte miejsce. W 1985 roku, rozpoczął swoje czteroletnie panowanie na krajowej arenie i zaczął się piąć w światowej hierarchii, zdobywając swój pierwszy medal seniorskich mistrzostw świata. Stanął wtedy na trzecim stopniu podium za Alexandrem Fadeevem (ZSRR) i Brianem Orserem (Kanada). Rok później był mistrzem, ale już w 1987 roku musiał pożegnać się z tytułem na rzecz Orsera. Przed sezonem olimpijskim podjął decyzję o zmianie choreografa. I tak w jego ekipie pojawiła się Sandra Bezic, która ułożyła dla niego zarówno program krótki, jak i dowolny. Oba układy zostały zaprezentowane sędziom i publiczności jeszcze w 1987 roku, podczas zawodów Skate Canada. Mimo owacji na stojąco, Boitano znów musiał uznać wyższość Orsera. Trzy miesiące później, na tym samym lodowisku mieli zmierzyć się ponownie, tym razem walcząc o olimpijskie złoto. 
Łyżwiarskie występy solistów podczas Igrzysk w 1988 roku, na długo przed rozpoczęciem rywalizacji zostały okrzyknięte „bitwą dwóch Brianów”, a wielbiciele tej dyscypliny oczekiwali pojedynku z wielką niecierpliwością. Zarówno Boitano, jak i Orser stawali w szranki jako mistrzowie swoich krajów, a każdy z nich przygotował porywające programy. Tymczasem, dość nieoczekiwanie pierwszą część rywalizacji (zestaw figur obowiązkowych) wygrał Fadeev. W programie krótkim prym wiódł Kanadyjczyk, ale to w finale wszystko się rozstrzygnęło. Boitano wykonał czysty technicznie program, Orser natomiast popełnił jeden drobny błąd, który kosztował go złoto. Później spotkali się jeszcze na mistrzostwach świata gdzie znów wygrał Boitano. Zaraz potem zakończył tzw. "amatorską karierę" i wkrótce zupełnie zdominował zawody dla łyżwiarzy profesjonalnych, wygrywając dziesięć konkursów z rzędu (w tym pięć kolejnych profesjonalnych mistrzostw świata). 

Na fali olimpijskiego sukcesu Katariny Witt (zwyciężczyni konkurencji solistek w 1988 roku), powstał film pt: "Carmen", będący niejako rozwinięciem jej programu dowolnego pod tym samym tytułem. Obrazowi nadano formę łyżwiarskiego spektaklu, a Niemka wcieliła się tam w główną bohaterkę opery Bizeta. Brian Boitano partnerował jej jako Don José. W filmie wystąpił także Brian Orser grając Ecamilla. Cała trójka została uhonorowana nagrodą Emmy, a taki dobór obsady stworzył dość oczywiste nawiązanie do olimpijskiej rywalizacji solistów.

W czerwcu 1993 roku, po wielu staraniach ze strony Boitano i osób z jego otoczenia, Międzynarodowa Federacja Łyżwiarska (ISU) wprowadziła przepis, znany obecnie jako "Reguła Boitano", pozwalający łyżwiarzom, którzy oficjalnie przeszli już na zawodowstwo, wrócić do startów w mistrzostwach Europy, świata i Igrzyskach Olimpijskich. Było to przeniesieniem na grunt łyżwiarski zasady, która wcześniej zaczęła obowiązywać w sportach takich jak tenis, czy koszykówka i która zezwoliła profesjonalnym graczom na występy w Igrzyskach Olimpijskich. I tak Boitano uzyskał zgodę na start w Lillehammer w 1994 roku, gdzie ostatecznie zajął szóste miejsce. Na tym występie jego kariera "amatorska" zakończyła się na dobre.

Prócz występu w "Carmen", łyżwiarz ma na swoim koncie epizodyczną rolę sędziego w filmie "Ostrza chwały". Wraz z Michelle Kwan pojawił się też jako komentator w disneyowskiej produkcji "Księżniczka na lodzie". 23 sierpnia 2009 roku zadebiutował w telewizji jako… kucharz. Prowadzony przez niego program zatytułowany był "What Would Brian Boitano Make?" i pokazywał łyżwiarza przygotowującego posiłki dla swoich przyjaciół.