Ewa Demarczyk

Zmarła w Krakowie (Polska). Jej ciało skremowano, a urna z prochami spoczęła w Alei Zasłużonych miejscowego Cmentarza Rakowickiego.

Wydała następujące albumy:
- 1967 r. - "Ewa Demarczyk śpiewa piosenki Zygmunta Koniecznego";
- 1975 r. - "Ewa Demarczyk";
- 1979 r. - "Ewa Demarczyk - live".

Ma młodszą siostrę Lucynę.

Otrzymała następujące nagrody i odznaczenia państwowe:
- 1971 r. - Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki;
- 1977 r. - Krzyż Oficerski Legii Honorowej (Francja);
- 1978 r. - Nagroda Ministra Spraw Zagranicznych;
- 1979 r. - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
- 1987 r. - Odznaka "Zasłużony dla Kultury Narodowej";
- 2000 r. - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski;
- 2005 r. - Złoty Medal "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis";
- 2012 r. - Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości.

W 1966 roku ukończyła Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (Polska).