Po teatrach krakowskich przeniósł się do Teatru Dramatycznego, który po wybudowaniu Pałacu Kultury i Nauki im. Józka Stalina osiadł w Warszawie. Na szerokie wody wypłynął w filmach o przygodach Szczęsnego (Pamiątka z Celulozy). W teatrze wystepował wspólnie ze Świderskim, przy którym każdy musiał zejść na drugi plan. Prywatnie człowiek niezwykle sympatyczny i radosny. Dokładnie jak w piosence "Takiemu to dobrze". Odszedł gdy zaczoł zdobywać największą popularność.