Július Satinský

Jest autorem lub współautorem następujących książek: 
- 1966 r. - "Ktosi je za dverami";
- 1966 r. - "Večery pre dvoch";
- 1967 r. - "Nečakanie na Godota, súbor dramatických scénok a poviedok" (współautor: Milan Lasica);
- 1968 r. - "Soirée" (współautor: Milan Lasica);
- 1969 r. - "Radostná správa";
- 1970 r. - "Lasica, Satinský a vy, knižný výber z predstavení" (współautor: Milan Lasica);
- 1971 r. - "Ako vzniká sliepka" (współautor: Milan Lasica);
- 1979 r. - "Náš priateľ René, divadelná hra" (współautor: Milan Lasica);
- 1982 r. - "Nikto nie je za dverami";
- 1986 r. - "Deň radosti, divadelná hra" (współautor: Milan Lasica);
- 1988 r. - "Tri hry, knižné vydanie hier (Nikto nie je za dverami, Náš priateľ René, Deň radosti)" (współautor: Milan Lasica);
- 1990 r. - "Jubileum";
- 1991 r. - "Kam na to chodíme" (współautorzy: Milan Lasica i Stanislav Štepka);
- 1991 r. - "Moji milí Slováci. Listy rodákom o nebezpečenstvách, ktoré im hrozia";
- 1993 r. - "Karavána šteká, psi idú ďalej";
- 1994 r. - "Už ani muk! alebo Karavána šteká, psi idú ďalej 2";
- 1994 r. - "Mně z toho trefí šlak!";
- 1996 r. - "Rozprávky uja Klobásu";
- 1996 r. - "Karavána šteká, psi idú ďalej 3";
- 1996 r. - "L & S, 1. diel, súborné dielo";
- 1997 r. - "Šľak ma ide trafiť!";
- 1997 r. - "Trialóg" " (współautorzy: Miroslav Horníček i Milan Lasica);
- 1998 r. - "L & S, 2. diel, súborné dielo";
- 1999 r. - "Tristo hrmených (... prvých sto!)";
- 2000 r. - "L & S, 3. diel, súborné dielo";
- 2002 r. - "Polstoročie s Bratislavou";
- 2002 r. - "Chlapci z Dunajskej ulice";
- 2002 r. - "Z mojich denníkov";
- 2002 r. - "Čučoriedkáreň";
- 2003 r. - "Čučoriedkáreň 2";
- 2003 r. - "Momentálne som mŕtvy, zavolajte neskôr";
- 2007 r. - "Listy z Onoho sveta";
- 2008 r. - "Rozprávky uja Klobásu" (drugie, uzupełnione wydanie);
- 2011 r. - "Expedície 1973 - 1982".

W 1966 roku ukończył dramaturgię na Wydziale Teatralnym Wyższej Szkoły Sztuk Scenicznych w Bratysławie (Czechosłowacja, obecnie Słowacja).

Otrzymał następujące nagrody i odznaczenia:
- 1989 r. - Zasłużony Artysta;
- 2003 r. - Medal Za Zasługi (pośmiertnie).

Zmarł w Bratysławie (Słowacja) na raka okrężnicy, jego prochy są złożone na tamtejszym Ondrejskim cmentarzu.

Nagrał następujące płyty:
- 1981 r. - "Bolo nás jedenásť" (śpiewa);
- 1982 r. - "S vetrom opreteky" (śpiewa);
- 1995 r. - "Piesne 1981 - 1990" (śpiewa);
- 1986 r. - "Kozmické piesne" (jeden z wykonawców);
- 2007 r. - "L + S + F - Bolo nás jedenásť - Opus, Sme" (śpiewają również: Milan Lasica i Jaroslav Filip).